ಶತ ಶತಮಾನಗಳು ಕಳೆದರೂ ಬಂಧ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳದ ಸಂಬಂಧಗಳು

ಓದು, ಕೆಲಸ ,ಮನೆ ,ಗಾಡಿ ,ಲೋನು ,ಮದುವೆ ,ಮಕ್ಕಳು, ಭೋಗ್ಯ ,ಬಾಡಿಗೆ, ಸ್ವಂತ ….ಹೀಗೇ ಬದುಕು ಯಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿಯೂ, ಯಾರಿಗಿಂತ ನಾವೇನು ಕಡಿಮೆ ಅಂತ ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕವಾಗಿಯೂ ನಡೆಯುತ್ತಿರುತ್ತದೆ .ಒಂದು ಕಡೆ ಜ್ಞಾನವನ್ನೇ ಓವರ್ ಟೇಕ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವು ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದೆ. ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಏನೆಲ್ಲಾ ಬದಲಾವಣೆಗಳಾದ್ರೂ ಜೀವನ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಏನೇ ಮಾರ್ಪಾಡುಗಳಾದ್ರೂ ಬದಲಾಗದೇ ಇರೋದು ಅಂದ್ರೆ ಮೂರೇ ಪ್ರಶ್ನೆ ತಿಂಡಿ ಏನು ? ಏನ್ ಸಾರು ? ರಾತ್ರಿ ಊಟಕ್ಕೇನಿದೆ ? ಪ್ರತಿದಿನ ತಪ್ಪದೇ ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಕೇಳೇ ಕೇಳ್ತೀವಿ ಮನೆಯವರು ಆನ್ಸರ್ ಮಾಡೇ ಮಾಡ್ತಾರೆ .

ಪ್ರಪಂಚದ ನಾನಾ ಕಡೆ ಸಾವಿರಾರು ರೀತಿಯ ತಿಂಡಿ ತಿನಿಸುಗಳು, ಊಟ ವಗೈರೆ ಸಿಗಬಹುದು. ಆದರೆ ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಅದರಲ್ಲೂ ಈ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದ ಆಹಾರ ಶೈಲಿ ಇದೆಯಲ್ಲ ಅದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಕೇಳ್ತಿದ್ರೇನೇ ಬಾಯಲ್ಲಿ ನೀರೂರುತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ತಿನ್ನೋ ನಾಲಿಗೆಯಿಂದಾನೆ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಹೇಳ್ಬಹುದು ನಾವು ನಿಜಕ್ಕೂ ಊಟದ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಅದೃಷ್ಟ ಮಾಡಿದ್ವಿ ಅಂತ .

ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಕುತೂಹಲ ಅಂತ ಅನ್ನಿಸೋದು ಈ ಕಾಂಬಿನೇಷನ್ಗಳು ಇಡ್ಲಿ-ವಡೆ , ಪೂರಿ ಸಾಗು , ಖಾರಾಬಾತ್ -ಕೇಸರಿ ಬಾತ್ , ಪಲಾವ್ – ಮೊಸರು ಬಜ್ಜಿ , ಮಸಾಲ್ ದೋಸೆ -ಆಲೂಗಡ್ಡೆ ಪಲ್ಯ , ಈರುಳ್ಳಿದೋಸೆ -ಗಟ್ಟಿ ಚಟ್ನಿ .

ಪಾಕಪ್ರವೀಣರು ಆಗಿನಿಂದಲೂ ಈ ಐಟಮ್ಗೆ ಇದನ್ನೇ ಹಾಕ್ಕೋಬೇಕು ಅಂತ ತೋರಿಸ್ಕೊಂಡು ಬಂದಿದಾರೆ , ಪಾಕಪ್ರಿಯರಾದ ನಾವುಗಳೂ ಅದನ್ನೇ ಚಪ್ಪರಿಸ್ಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತಿದೀವಿ.

ಕಾಂಬಿನೇಷನ್ ಕರೆಕ್ಟಾಗಿ ಮಾಡಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ನಮ್ ಪಾಲಿಗೆ ಅದನ್ನು ಮಾಡದೋವ್ರು ಅಡಿಗೆಯವರೆ ಅಲ್ಲ. ಅಸಲಿಗೆ ಅದು ಹೋಟಲ್ಲೇ ಅಲ್ಲ.
ಖಾಲಿ ಆಗಿದೆ ಬದಲಾಗಿ ಇದು ತಗೋಳಿ ಅಂತ ಒಂದು ಪಕ್ಷ ಹೋಟೆಲ್ಲಲ್ಲಿ ಆದ್ರೆ ನಡೆದುಹೋಗುತ್ತೆ , ಆದರೆ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಂಬಿನೇಷನ್ ಮಾಡದೇ ಹೋದ್ರೆ ಮುಗಿದೋಯ್ತು. ಕಾಲದಿಂದ ನಡ್ಕೊಂಡು ಬರ್ತಿದ್ದ ಸಂಪ್ರದಾಯಾನೇ ಮುರಿದಂಗ್ ಆಡ್ತಾವಿ .ಬಸ್ಸಾರಿಗೆ ಪಲ್ಯ , ಉಪ್ಸಾರಿಗೆ ಖಾರ , ಬೇಳೇಸಾರಿಗೆ ಸಂಡಿಗೆ , ಸೊಪ್ಪಿನ ಸಾರಿಗೆ ಉಪ್ಪಿನ ಕಾಯಿ ……

ತುಂಬಾ ಜನ ಮನೆ ಊಟವನ್ನೇ ಇಷ್ಟ ಪಡಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಸಹ ಇದೇ….. ಮನೆಯವರಿಗೆ ತಿನ್ನೋವ್ರ ಇಷ್ಟ ಗೊತ್ತಿರುತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಅವರಿಗೆ ಮಾಡಕ್ಕೆ ಆಯ್ಕೆ ಇರುತ್ತೆ .ಚಟ್ನಿ ಅಂದ್ರೆ ಅದರಲ್ಲಿ ಕಾಯಿ ಚಟ್ನಿ , ಶೇಂಗಾ ಚಟ್ನಿ, ನೆಲಗಡಲೇ ಚಟ್ನಿ, ಪುದೀನ ಚಟ್ನಿ .ಪಲ್ಯ ಅಂದೊಡನೆ ಸೊಪ್ಪಿನ ಪಲ್ಯ , ಬೆಂಡೇಕಾಯಿ ಪಲ್ಯ, ಹುರುಳೀಕಾಯಿ ಪಲ್ಯ , ಬಾಳೇಕಾಯಿ ಪಲ್ಯ .
ಬೋಂಡ ಅಂದ್ರೆ ಈರುಳ್ಳಿ ಬೋಂಡ , ಸಬ್ಬಕ್ಕಿ ಸೊಪ್ಪಿನ ಬೋಂಡ .
ಪಾಯಸ ಅಂದ್ರೆ ಶಾವಿಗೆ ಪಾಯಸ , ಸಬ್ಬಕ್ಕಿ ಪಾಯಸ , ಗಸಗಸೆ ಪಾಯಸ , ಹೆಸರುಬೇಳೆ ಪಾಯಸ .

ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಇಡ್ಲಿ ದೋಸೆ ಅಂದ್ರೆ ಏನ್ ಚಟ್ನಿ ಅಂತ ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳೂ ಕೇಳ್ತಾವೆ.
ಇದೆಲ್ಲಾ ಸಾಧಾರಣ ದಿನಗಳದ್ದಾಯ್ತು ಇನ್ನು ಹಬ್ಬ ಹರಿದಿನಗಳದ್ದು ಬೇರೆಯದೇ ವಿಶೇಷ.

ಸಂಕ್ರಾಂತಿ ಅಂದ್ರೆ ಪೊಂಗಲ್ಲು ಅದರಲ್ಲಿ ಸಿಹಿ ಖಾರ ಎರಡೂ , ಯುಗಾದಿಗೆ ಬೇಳೆ ಒಬ್ಬಟ್ಟು ಮತ್ತು ಒಬ್ಬಟ್ಟಿನದ್ದೇ ಸಾರು, ಗಣೇಶನ ಚತುರ್ಥಿಗೆ ಕಡುಬು , ದೀಪಾವಳಿಗೆ ಕಜ್ಜಾಯ. ರಂಜಾನಿಗೆ ಬಿರಿಯಾನಿ , ಕ್ರಿಸ್ಮಸ್ಗೆ ಕೇಕು .
ಶಾಖಾಹಾರ ವಿಭಾಗವೇ ದೊಡ್ಡದಿದೆ ಇನ್ನು ಮಾಂಸಾಹಾರ…. ಅದು ಬರೆದರೆ ಪುಸ್ತಕವೇ ಆದೀತು .

ಹಬ್ಬಕ್ಕೂ ಆಹಾರಕ್ಕೂ ನಡುವೆ ಅಧ್ಭುತವಾದ ನಂಟಿದೆ .ಆ ದಿನ ದೇವರಿಗೆ ಏನಿಷ್ಟ , ಏನಕ್ಕಿಷ್ಟ ಅದರ ಹಿಂದಿರುವ ಕತೆ ಏನು… ಶ್ರೇಷ್ಠತೆ ಏನು… ಹೀಗೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದನ್ನು ಹಿರಿಯರು ಪುರಾವೆ ಸಹಿತ ತಿಳಿಸಿದ್ದಾರೆ .
ಇದಲ್ಲದೇ ಯಾವ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಯಾವುದು ತಿನ್ನಬೇಕು , ತಿಂದ್ರೆ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಯಾವ ರೀತಿ ಅನುಕೂಲ ಆಗುತ್ತೆ ಅಂತಾನೂ ಹಿರಿಯರು ಮಾಡಿ ತಿನ್ನಿಸಿ ತಿಳಿಸಿದ್ದಾರೆ .ಹಬ್ಬ ಅನ್ನೋದು ನಮ್ಮ ಆಚಾರವಾದರೆ , ಹಬ್ಬದೂಟ ಅನ್ನುವುದು ಅದಕ್ಕೂ ಮೀರಿದ ಉಪಚಾರ .

ಚದುರಿಹೋದ ಮನೆಯವರನ್ನು , ಹಲವು ಮನಸ್ಸುಗಳನ್ನು ಒಂದು ಕಡೆ ಸೇರಿಸೋ ಅಗಾಧವಾದ ಶಕ್ತಿ ಒಂದು ಅಡುಗೆ ಮನೆಗಿದೆ .ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಕಣ್ಣು , ಸಂಗೀತವನ್ನು ಕೇಳಿದಾಗ ಕಿವಿ, ಸುವಾಸನೆಯನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸಿದಾಗ ಮೂಗು , ಆಹಾರದ ರುಚಿಯನ್ನು ಸವಿದಾಗ ನಾಲಿಗೆ ಸ್ವರ್ಗವನ್ನು ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ .

ಒಂದಂತೂ ಸತ್ಯ …..
ಸಿಕ್ಕಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲಾ ತಿನ್ನೋಕಾಗಲ್ಲ , ತಿನ್ನೋದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಆಹಾರ ಅನ್ನಕ್ಕಾಗಲ್ಲ, ಯಾಕಂದ್ರೆ “ಆಹಾರ ಅನ್ನೋದು ಪದ್ದತಿ ” .

ಕಿರಣ ಆರ್

ಈ ಅಂಕಣದೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಕಟವಾಗಿರುವ ಕಲಾಕೃತಿ ಕಿರಣ ಆರ್ ಅವರದ್ದು. ಲೇಖನದ ಆಶಯವನ್ನು ಅಷ್ಟೇ ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಮೂಡಿಸುವ ಕಲೆ ಅವರಿಗೆ ಸಿದ್ಧಿಸಿದೆ. ಕರ್ನಾಟಕ ಚಿತ್ರ ಕಲಾ ಪರಿಷತ್ತಿನ ಕಾಲೇಜ್ ಆಫ಼್ ಫ಼ೈನ್ ಆರ್ಟ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ ಮಾಸ್ಟರ್ ಆಫ಼್ ಫ಼ೈನ್ ಆರ್ಟ್ಸ್ ಪದವೀಧರೆ. ವಾಟರ್,ಆಕ್ರಲಿಕ್,ಆಯಿಲ್ ಪೈಟಿಂಗ್ ನಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಗುಂಪು ಚಿತ್ರ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳಲ್ಲಿ ಇವರ ಚಿತ್ರಗಳು ಪ್ರದರ್ಶನ ಗೊಂಡಿವೆ. ಕಿರಣ ಅವರ ಸಂಗ್ರಹದಲ್ಲಿರುವ ವಿಶಿಷ್ಟ ಕಲಾಕೃತಿಗಳಿಗಾಗಿ [email protected] ಮೂಲಕ ಸಂಪರ್ಕಿಸಬಹುದು.