ಮಗಳ ಆಸೆಗೆ ಅಪ್ಪನ ಬೆಂಬಲ

ಪುರುಷ ಪ್ರಧಾನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣೊಬ್ಬಳು ಅದನ್ನು ಮೀರಿ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದ ಕಥೆಯನ್ನು ಸಾರುವ ಅನೇಕ ಸಿನಿಮಾಗಳು ಬಂದಿವೆ ಹೋಗಿವೆ. ಆದರೆ ಹತ್ತರಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗುವ ಸಿನಿಮಾಗಳೇ ಹೆಚ್ಚು. ಆದರೆ ಬುಧವಾರ ನೆಟ್ ಪ್ಲಿಕ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಿರುವ   ಗುಂಜನ್ ಸಕ್ಸೇನಾ ಕಾರ್ಗಿಲ್ ಗರ್ಲ್  ಆ ಸಾಲಿಗೆ ಸೇರದಂತೆ  ನಿರ್ದೇಶಕ  ಶರಣ್ ಶರ್ಮಾ ಎಚ್ಚರ ವಹಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಬರುತ್ತಿರುವ ವಾರ್ ಸಿನಿಮಾಗಳ ಸಾಲಿಗೂ ಇದು ಸೇರುವುದಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ ಅಪ್ಪನೊಬ್ಬ ಮಗಳ ಆಸೆ ಈಡೇರಿಸಲು ಬಂಡೆಗಲ್ಲಿನಂತೆ ನಿಂತು ಬೆಂಬಲ ನೀಡುವ ಚಿತ್ರವಾಗಿ ಗಮನಸೆಳೆಯುತ್ತದೆ.

ಕಾರ್ಗಿಲ್ ವಿಜಯಕ್ಕೆ ಕಾರಣಕರ್ತರೊಬ್ಬಳಾಗಿ ಶೌರ್ಯ ಚಕ್ರ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಪಡೆದ ಮೊದಲ ಮಹಿಳೆಯೆಂಬ  ಗೌರವಕ್ಕೂ ಪಾತ್ರಳಾದ ವಾಯು ಪಡೆಯ ಅಧಿಕಾರಿ ಗುಂಜನ್ ಸಕ್ಸೇನಾ ಅವರ ಬಯೋಪಿಕ್ ಇದು.

1994ರಲ್ಲಿ ವಾಯು ಪಡೆ ಸೇರಿದ ಮೊದಲ ಮಹಿಳೆ ಗುಂಜನ್. ಅಲ್ಲಿ ಆಕೆ ತಂಡದ ಏಕೈಕ ಮಹಿಳೆಯಾಗಿ ಎದುರಿಸುವ ಸವಾಲುಗಳು ನಂತರ ಅದನ್ನು ಎದುರಿಸಿ  ಯಶಸ್ವಿಯಾಗುವ ಹಾದಿಯೆ ಚಿತ್ರದ ವಸ್ತು. ಈಗ  ವಾಯುಪಡೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿತಿ  ಹಾಗಿಲ್ಲ.ಸುಮಾರು 1625  ಮಂದಿ ಮಹಿಳಾ ಆಫೀಸರ್ಸ್ ಇದ್ದಾರೆ.

ಬಾಲ್ಯದಿಂದಲೇ  ಗುಂಜನ್ ಗೆ ಪೈಲಟ್ ಆಗುವ ಕನಸು. ಹುಡುಗಿಯೊಬ್ಬಳು ಪೈಲಟ್ ಆಗುವುದೆ ಎನ್ನುವವರೆ ಅನೇಕ. ಆಕೆಯ ಅಣ್ಣ  ಮೇಜರ್ ಅನ್ಷುಮಾನ್ (ಅಂಗದ್ ಬೇಡಿ) ಸೇರಿದಂತೆ ಎಲ್ಲರದು ಇದೇ ಅಭಿಪ್ರಾಯ. ಆದರೆ ಆಕೆಗೆ ಬೆಂಬಲವಾಗಿ ನಿಲ್ಲುವುದು ತಂದೆ ಕರ್ನಲ್ ಅಶೋಕ್ ಕುಮಾರ್ ಸಕ್ಸೇನಾ (ಪಂಕಜ್ ತ್ರಿಪಾಠಿ). ದುಬಾರಿ ಪೈಲಟ್ ತರಬೇತಿಗೆ ಮನೆಯವರಿಂದಲೇ ವಿರೋಧ ಬಂದಾಗ ಆಕೆಗೆ ವರದಾನವಾಗಿ ಬುರುವುದು ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ನೇಮಕ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ವಾಯುಪಡೆ ಹೊರಡಿಸಿದ ಜಾಹೀರಾತು.

ಅಪ್ಪನ ಬೆಂಬಲದೊಂದಿಗೆ ವಾಯುಪಡೆಗೆ ಆಯ್ಕೆಯೂ ಆಗುತ್ತಾಳೆ. ತರಬೇತಿಯ ಅವಧಿಯಲ್ಲೇ  ಆಕೆಗೆ ಪುರುಷ ಪ್ರಧಾನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಪರಿಚಯಾಗುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣೊಬ್ಬಳು ಮುಂದೆ ಬಂದು ನಾವೆಲ್ಲಾ ಆಕೆಯನ್ನು ಬಾಸ್ ಎಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದೀತೋ ಎಂಬ ಪುರುಷ ಮನಸುಗಳು ಸದಾ ಆಕೆಯನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಎಳೆಯಲು ಕಾತರಿಸುತ್ತಿರುತ್ತವೆ.

ಡ್ರೆಸ್ ಚೇಂಜ್ ಮಾಡಲು ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ತನ್ನು ರೂಮಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ, ಪುರುಷ  ಟಾಯ್ಲೆಟ್ ಗಳನ್ನು ಬಳಸಬೇಕಾದ ಸ್ಥಿತಿ . ಏಕೆಂದರೆ ಇಡೀ ತರಬೇತಿಯೊಬ್ಬಳೆ ಈಕೆ ಒಬ್ಬಳೆ ಹೆಣ್ಣು. ಆದರೆ ಇದಾವುದು ಆಕೆಗೆ ಅಡ್ಡಿ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ದೈಹಿಕ ಶಕ್ತಿಯಲ್ಲೂ ಆಕೆಗೆ ಪುರುಷನಿಗ ಸರಿಸಮಾನವಾಗಿ ಇರಬೇಕೆಂಬ ಹೀಯಾಳಿಕೆ ಬಂದಾಗ ಕೊನೆಗೆ ರೋಸಿ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ. ನಾನಿಲ್ಲಿ ವಿಮಾನ ಓಡಿಸಲು ಬಂದಿದ್ದೇನೆ ಹೊರತು ಅದನ್ನು ಎತ್ತಲು  ಅಲ್ಲ ಎಂದು ಪುರುಷ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಹೇಳಿ ವಾಪಸ್ಸು ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಮದುವೆ, ಗಂಡ ಮಕ್ಕಳು ಎಂಬ  ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬಂದು ಬಿಡುತ್ತಾಳೆ.

ಆದರೆ ಅಪ್ಪ ಅವಳ ಆಸೆ  ಕಮರುವುದಕ್ಕೆ ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ. ನೀನು ರೆಕ್ಕೆ ಬಿಚ್ಚಿ ಹಾರಬೇಕೆ ಹೊರತು ಮುದುಡಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕಲ್ಲ ಎಂದು ಉತ್ಸಾಹ ತುಂಬುತ್ತಾನೆ. ಮನಸ್ಸು ಬದಲಿಸಿದ   ಆಕೆ ರಜೆ ಮುಂದುವರಿಸದೆ  ವಾಪಸ್ಸು ವಾಯುಪಡೆ ಸೇರುತ್ತಾಳೆ. ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಗಿಲ್ ಯುದ್ಧ ಆರಂಭ. ಸಮರ ಭೂಮಿಗೆ ಈಕೆಯನ್ನು ಕಳುಹಿಸಲು ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ನೋಡುವ ಸೀನಿಯರ್ ಆಫೀಸರ್ ಗಳೆ  ಬೆರಗಾಗುವಂತೆ ಯುದ್ಧ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಗಾಯಗೊಂಡ ಯೋಧರನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಅಂದು ಹೆಣ್ಣೆಂದು ಜರಿದವರೆ ಇದು ಚಪ್ಪಾಳೆ ತಟ್ಟುತ್ತಾರೆ. ಯುದ್ದ ಭೂಮಿ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳೆಗೆ ಅಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದ ಆಕೆ ಅಣ್ಣನೆ ಕೊನೆಗೆ  ಜೈಹಿಂದ್ ಆಫೀಸರ್  ಸಕ್ಸೇನಾ ಎಂದು ಹೇಳುವ ಮೂಲಕ ಆಕೆಯ ಸಾಧನೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ವಾರ್ ಮೂವಿಗಳಂತೆ  ಕೇವಲ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಾಗದೆ ಹೆಣ್ಣೊಬ್ಬಳ ಮನಸನ್ನು ತೆರೆದಿಡುವಲ್ಲಿ ನಿರ್ದೇಶಕರು  ಯಶಸ್ವಿ ಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಉರಿ ಸಿನಿಮಾದ ವಾರ್ ಭೂಮಿ ನೆನಪಿಗೂ ತಂದರೂ ಇಲ್ಲಿ ಯುದ್ಧ ವಿಜೃಂಭಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ ಗುರಿ ಸಾಧಿಸುವ ಹೆಣ್ಣೊಬ್ಬಳ ಬದ್ಧತೆಯೇ ಪ್ರಮುಖವಾಗುತ್ತದೆ.

ಗುಂಜನ್ ಆಗಿ ಜಾಹ್ನವಿ ಕಪೂರ್ ಇಡೀ ಚಿತ್ರ ಆಕ್ರಮಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಹಲವು ಕಡೆ ಸಹಜ ಅಭಿನಯ ಎಂದು ಎನಿಸಿದರೂ ಭಾವ ತೀವ್ರತೆಯ ಸನ್ನಿವೇಶದಲ್ಲಿ ಇನ್ನು ಪಳಗ ಬೇಕು ಎಂದು ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ತಮಗೆ ಒಪ್ಪಿಸಿದ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಅಚ್ಚು ಕಟ್ಟಾಗಿ ಒಪ್ಪಿಸುವ ಪಂಕಜ್ ತ್ರಿಪಾಠಿಯದು ಇಲ್ಲಿಯೂ ಅದೇ ಗಾಂಭೀರ್ಯದ ನಟನೆ.

ಮೊದಲು ನಾಲ್ಕು ನಿಮಿಷ ಬಿಟ್ಟರೆ ಉಳಿದಂತೆ ಇಡೀ ಸಿನಿಮಾ 1994ಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತದೆ.  ಇಡೀ 1ಗಂಟೆ 52 ನಿಮಿಷದ ಸಿನಿಮಾ ಎಲ್ಲೂ ಬೋರ್ ಆಗದೆ ಚಕ ಚಕನೆ ಸಾಗುತ್ತದೆ. ಹಿನ್ನಲೆ ಸಂಗೀತವೂ ಕಥೆಗೆ ಪೂರಕ. ಹೀಗಾಗಿ ಮನೆ ಮಂದಿಯೆಲ್ಲಾ ನೋಡಬಹುದಾದ ಚಿತ್ರವಾಗಿ ಮೂಡಿ ಬಂದಿದೆ.