Sample Page - Page 155 of 180

ಬಿಜೆಪಿಗೆ ಸಿಹಿ ನೀಡುವುದೇ ಶಿರಾ?

-

September 7, 2020

ಅಶೋಕ ಹೆಗಡೆ
ಕರ್ನಾಟಕದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಎದುರಾಗಿರುವ ಉಪ ಚುನಾವಣೆ ಎಂದರೆ ತುಮಕೂರು ಜಿಲ್ಲೆಯ ಶಿರಾ ವಿಧಾನಸಭಾ ಕ್ಷೇತ್ರದ್ದು. ಜೆಡಿಎಸ್ ಶಾಸಕರಾಗಿದ್ದ ಮಾಜಿ ಸಚಿವ ಬಿ.ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ ಅವರ ಅಕಾಲಿಕ ನಿಧನದಿಂದ ಈ ಕ್ಷೇತ್ರ ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆ ತೆರವಾಗಿದೆ.

ಯಾವಾಗ ಕಳೆದ ವಾರ ಚುನಾವಣಾ ಆಯೋಗವು, `ಬಿಹಾರ ವಿಧಾನಸಭೆ ಚುನಾವಣೆ ಜತೆಗೇ ಶಿರಾ
ಸೇರಿದಂತೆ ದೇಶದ ೬೪ ವಿಧಾನಸಭಾ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳು, ಒಂದು ಲೋಕಸಭಾ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಉಪ ಚುನಾವಣೆ ನಡೆಸಲಾಗುವುದು’ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿತೋ, ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ಇದ್ದಕ್ಕದ್ದಂತೆ ತೀವ್ರಗೊಂಡಿವೆ.

ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಕಾಣಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಜೆಡಿಎಸ್, ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಬಿಗಿ ಹಿಡಿತ ಹೊಂದಿವೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಒಮ್ಮೆ ಜೆಡಿಎಸ್, ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಹೀಗೆ ಸರದಿಯಂತೆ ಆ ಎರಡು ಪಕ್ಷಗಳ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳೇ ಆಯ್ಕೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿಯೂ ಜೆಡಿಎಸ್, ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನದ್ದೇ ಜಟಾಪಟಿ, ಹಣಾಹಣಿ. ಬಿಜೆಪಿಗೆ ಮಂಡ್ಯದ ಕೆ.ಆರ್.ಪೇಟೆ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಗೆಲುವು ಹೊಸ ಹುರುಪು ನೀಡಿದೆ. ಅಸ್ತಿತ್ವವೇ ಇಲ್ಲದ ಮಂಡ್ಯ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಕಮಲ ಅರಳಿಸಿದಂತೆ ಮಧುಗಿರಿಯಲ್ಲಿಯೂ ವಿಜಯ ಪತಾಕೆ ಹಾರಿಸುವ
ಉಮೇದಿಯಲ್ಲಿದೆ ಪಕ್ಷ.

ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ ಬಿಜೆಪಿ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಮಂಡ್ಯಕ್ಕೂ, ತುಮಕೂರಿಗೆ ಬಹಳ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ.
ಈಗಲೇ ಹೇಳಿದಂತೆ ಮಂಡ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿ ಸಂಘಟನೆ ಹೆಚ್ಚೂಕಡಿಮೆ ಶೂನ್ಯವೇ ಆಗಿತ್ತು.
ಪಕ್ಷದ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳು ಗೆದ್ದಿರುವ ದಾಖಲೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ತುಮಕೂರು ಜಿಲ್ಲೆ ಹಾಗಲ್ಲ. ತುಮಕೂರು ಲೋಕಸಭಾ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ದಶಕಗಳಿಂದಲೂ ಬಿಜೆಪಿ ಗೆಲುವು ಸಾಧಿಸಿದೆ. ತುಮಕೂರು ನಗರ, ತುಮಕೂರು ಗ್ರಾಮಾಂತರ ಸೇರಿದಂತೆ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಕೆಲವು ವಿಧಾನಸಭಾ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳು ಗೆದ್ದಿದ್ದಾರೆ, ಸಚಿವರೂ ಆಗಿದ್ದಾರೆ. ಈಗ ಆಡಳಿತ ಪಕ್ಷವೆಂಬ `ಅಸ್ತ್ರ’ ಬೇರೆ ಇದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಬಿಜೆಪಿ ಗೆಲುವು ಸಾಧಿಸಿದರೂ ಅಚ್ಚರಿ ಪಡಬೇಕಾದ ಸಂಗತಿ ಅಲ್ಲ.

ಒಳಜಗಳದ ಲಾಭ: ಜೆಡಿಎಸ್, ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ಗೆ ಶಿರಾದಲ್ಲಿ ಅಭ್ಯರ್ಥಿ ಆಯ್ಕೆಯೇ ಕಷ್ಟವಾಗಬಹುದು. ಆ ಪಕ್ಷಗಳು ಇನ್ನೂ ಅಭ್ಯರ್ಥಿ ಕುರಿತು ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರೆ ಬಿಜೆಪಿಯು ಅಭ್ಯರ್ಥಿ ವಿಚಾರವಾಗಿ ಚಿಂತಿಸದೇ ಪಕ್ಷ ಸಂಘಟನೆಯನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿದೆ. ಬೂತ್
ಸಮಿತಿಗಳನ್ನು ಪುನರ್ ರಚಿಸಲಾಗಿದೆ. ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ಸರಕಾರದ ಸಾಧನೆಗಳನ್ನು
ಮುಂದಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಪ್ರಚಾರವನ್ನೂ ಆರಂಭಿಸಿಯಾಗಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಆರಂಭಿಕವಾಗಿ ಬಿಜೆಪಿ ಮುನ್ನಡೆ ಸಾಧಿಸಿದೆ ಎಂದೇ ಹೇಳಬಹುದು.

ಜೆಡಿಎಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ ಕುಟುಂಬ ಮತ್ತು ಇತರ ಮುಖಂಡರ ನಡುವೆ ಪೈಪೋಟಿ ಶುರುವಾಗಿದೆ. ಸತ್ಯನಾರಾಯಣ ಅವರ ಪತ್ನಿ ಅಮ್ಮಾಜಮ್ಮ ಸ್ಪರ್ಧೆಗೆ ನಿರಾಕರಿಸಿದ್ದು,
ಪುತ್ರ ಬಿ.ಎಸ್.ಸತ್ಯಪ್ರಕಾಶ್‌ಗೆ ಟಿಕೆಟ್ ನೀಡುವಂತೆ ವರಿಷ್ಠರನ್ನಮು ಕೋರಿದ್ದಾರೆ. ಮಾಜಿ ಸಂಸದ ಸಿ.ಪಿ.ಮೂಡಲಗಿರಿಯಪ್ಪ ಅವರ ಪುತ್ರ ರಾಜೇಶ್ ಗೌಡ, ಜಿಲ್ಲಾ ಪಂಚಾಯಿತಿ ಮಾಜಿ ಸದಸ್ಯ ಸಿ.ಆರ್.ಉಮೇಶ್, ಜಿಲ್ಲಾ ಪಂಚಾಯಿತಿ ಅಧ್ಯಕ್ಷೆ ಲತಾ ಅವರ ಪತಿ ಕಲ್ಕೆರೆ ರವಿಕುಮಾರ್ ಟಿಕೆಟ್‌ಗಾಗಿ ಪ್ರಯತ್ನ ಆರಂಭಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅನುಕಂಪದ ಲಾಭ ಪಡೆಯುವ ಜೆಡಿಎಸ್ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಗಮನಿಸಿದರೆ ಸತ್ಯಪ್ರಕಾಶ್‌ಗೆ ಟಿಕೆಟ್ ಸಿಗಬಹುದು.

ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ಬಾರಿ ಸೋತರೂ ಮಾಜಿ ಸಚಿವ ಟಿ.ಬಿ.ಜಯಚಂದ್ರ ಅವರು ಕ್ಷೇತ್ರದ
ಜತೆ ಸತತ ಸಂಪರ್ಕ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಅದರಲ್ಲಿಯೂ ಕೊರೊನಾ ಲಾಕ್‌ಡೌನ್ ಸಮಯದಲ್ಲಂತೂ ಆಹಾರ, ಔಷಧ ವಿತರಿಸಿ ಜನರಿಗೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ಹತ್ತಿರವಾಗಿದ್ದಾರೆ. ತಮಗೇ ಟಿಕೆಟ್ ಖಚಿತ ಎನ್ನುವ ವಿಶ್ವಾಸದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಮಧುಗಿರಿಯ ಮಾಜಿ ಶಾಸಕ ಕೆ.ಎನ್.ರಾಜಣ್ಣ ಅವರು ತಾವೂ ಟಿಕೆಟ್ ಆಕಾಂಕ್ಷಿ ಎಂದು ಬಹಿರಂಗವಾಗಿ ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಜಯಚಂದ್ರ
ಅವರಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಸಿವಿಸಿ ತಂದಿದೆ.

ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಕುರುಬರು ಹಾಗೂ ಕುಂಚಿಟಿಗರು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ. ಹಿಂದೆ ಸೋತಿದ್ದ ಬಿಜೆಪಿಯ ಬಿ.ಕೆ.ಮಂಜುನಾಥ್, ಜೆಡಿಎಸ್‌ನ ಕಲ್ಕೆರೆ ರವಿಕುಮಾರ್ ಕುರುಬರು, ಉಳಿದವರು ಕುಂಚಿಟಿಗರು. ಹೀಗಾಗಿ ಅಭ್ಯರ್ಥಿ ಆಯ್ಕೆಯಲ್ಲಿ ಜಾತಿಯೂ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರವಾಗಲಿದೆ. ಅದೇನೇ ಇರಲಿ, ಜೆಡಿಎಸ್ ಹಾಗೂ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ಗಳು ಇನ್ನೂ ಅಭ್ಯರ್ಥಿ ಆಯ್ಕೆ, ಒಳಜಗಳ ಬಗೆಹರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲೇ ತಲ್ಲೀನವಾಗಿದ್ದರೆ ಬಿಜೆಪಿ ಮಾತ್ರ ಶಿರಾದಲ್ಲಿಯೂ ಗೆಲುವು ಸಾಧಿಸಲೇಬೇಕೆಂಬ ರಣೋತ್ಸಾಹದಿಂದ ಮುನ್ನುಗ್ಗುತ್ತಿರುವುದರಂತೂ ಸತ್ಯ.

ಅಸ್ಥಿರತೆಯಲ್ಲಿ ಅಲ್ಪಕಾಲೀನ ಅವಕಾಶಗಳು

ಷೇರು ಪೇಟೆ

ಕೆ ಜಿ ಕೃಪಾಲ್

-

September 6, 2020

0

ಷೇರುಪೇಟೆಯ ಚಟುವಟಿಕೆ ಮತ್ತು ಸೂಚ್ಯಂಕಗಳ ಚಲನೆಯನ್ನು ಗಮನಿಸಿದಾಗ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಮಿಡ್‌ ಕ್ಯಾಪ್‌ ಮತ್ತು ಸ್ಮಾಲ್‌ ಕ್ಯಾಪ್‌ ಕಂಪನಿಗಳು ಎಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಏರಿಕೆ ಕಂಡಿವೆ ಅಂದರೆ, ಪಾಪ್‌ ಕಾರ್ನ್‌ ನನ್ನು ಹೊರಗಡೆ ಸ್ಟೋರ್ಸ್‌ ನಲ್ಲಿ ಖರೀದಿಸುವುದಕ್ಕೂ ಮತ್ತು ಅದನ್ನೇ ಮಲ್ಟಿಪ್ಲೆಕ್ಸ್‌ ಗಳಲ್ಲಿ ಖರೀದಿಸುವುದಕ್ಕೂ ಇರುವ ಬೆಲೆಯಲ್ಲಿರುವಷ್ಠೇ ವ್ಯತ್ಯಾಸವೆನ್ನುವಂತಾಗಿದೆ.

ಅಂದರೆ ಈಗಿನ ಈ ವಲಯಗಳ ಷೇರುಗಳು ಮಲ್ಟಿಪ್ಲೆಕ್ಸ್‌ ದರಗಳಲ್ಲಿವೆ ಎನ್ನಬಹುದು. ಕಂಪನಿಗಳ ಸಾಧನೆಯನ್ನು, ದೇಶದ ಆರ್ಥಿಕತೆಯನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸದೆ, ಕೆಳ ರೇಟಿಂಗ್‌ ಗಳನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ, ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮೀರಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಏರಿಕೆ ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಿರುವ ಷೇರಿನಬೆಲೆಗಳು ʼವ್ಯಾಲ್ಯೂ ಪಿಕ್‌ ಗಿಂತ ಪ್ರಾಫಿಟ್‌ ಬುಕ್‌ʼ ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಆದ್ಯತೆ ನೀಡುವ ಹಂತದಲ್ಲಿವೆ.

ಇದಕ್ಕೆ ಪೂರಕ ಅಂಶವೆಂದರೆ ಎಸ್‌ ಬಿ ಐ ಸ್ಮಾಲ್‌ ಕ್ಯಾಪ್‌ ಫಂಡ್‌ ಗಜಗಾತ್ರದ ಹೂಡಿಕೆಯನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದೆ ಎಂಬ ಸುದ್ಧಿಯು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ಹಿಡಿದ ಕನ್ನಡಿಯಾಗಿದೆ. ಮಿಡ್‌ ಕ್ಯಾಪ್‌ ಮತ್ತು ಸ್ಮಾಲ್‌ ಕ್ಯಾಪ್‌ ಕಂಪನಿಗಳ ವ್ಯಾಮೋಹವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ ವ್ಯಾಲ್ಯೂ ಪಿಕ್‌ ನತ್ತ ಗಮನ ಹರಿಸಿ ಹೂಡಿಕೆಮಾಡಿದ ಬಂಡವಾಳವನ್ನು ಸುರಕ್ಷಿತಗೊಳಿಸುವುದನ್ನು ಗುರಿಯಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿದೆ.

ಈಗಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅಗ್ರಮಾನ್ಯ ಕಂಪನಿಗಳು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಿರುವ ಏರಿಳತಗಳ ವೇಗ ಹೇಗಿದೆ ಎಂದರೆ ಅಲ್ಪಕಾಲದಲ್ಲೇ ಅಗಾಧವಾದ ಲಾಭ ಗಳಿಸುವ ಅವಕಾಶ ಸೃಷ್ಠಿಸಿಕೊಡುತ್ತಿವೆ ಎಂದೆನಿಸುತ್ತದೆ.

ಬಯೋಕಾನ್‌ಕಂಪನಿಯ ಷೇರಿನ ಬೆಲೆ ಈ ಒಂದೇ ವಾರದಲ್ಲಿ ರೂ.372 ರ ಸಮೀಪದಿಂದ ರೂ.434 ರವರೆಗೂ ಏರಿಕೆ ಕಂಡು ರೂ.420 ರ ಸಮೀಪಕ್ಕೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದೆ.

ಗ್ಲೆನ್‌ ಮಾರ್ಕ್‌ ಫಾರ್ಮ ಕಂಪನಿಯ ಷೇರಿನ ಬೆಲೆ ಈ ವಾರದಲ್ಲಿ ರೂ.461 ರ ಸಮೀಪದಿಂದ ರೂ.501 ರವರೆಗೂ ಏರಿಕೆ ಕಂಡು ರೂ.476 ಕ್ಕೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದೆ.

ಮಹೀಂದ್ರ ಅಂಡ್‌ ಮಹೀಂದ್ರ ಷೇರಿನ ಬೆಲೆ ರೂ.602 ರಿಂದ ರೂ.655 ರ ವಾರ್ಷಿಕ ಗರಿಷ್ಠ ತಲುಪಿ ನಂತರ ರೂ.632 ರ ಸಮೀಪಕ್ಕೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದೆ.

ಸನ್‌ ಫಾರ್ಮ ಷೇರಿನ ಬೆಲೆ ಸಹ ರೂ.506 ರ ಸಮೀಪದಿಂದ ರೂ.560 ರವರೆಗೂ ಏರಿಳಿತ ಕಂಡು ರೂ.512 ರಲ್ಲಿ ಕೊನೆಗೊಂಡಿದೆ.
ಅಂತೆಯೇ ಪ್ರಮುಖ ಕಂಪನಿಗಳಾದ ಲಾರ್ಸನ್‌ ಅಂಡ್‌ ಟೋಬ್ರೋ, ಲುಪಿನ್‌, ಲೌರಸ್‌ ಲ್ಯಾಬ್‌, ಟಾಟಾ ಮೋಟಾರ್ಸ್‌, ಬಂಧನ್‌ ಬ್ಯಾಂಕ್‌, ಕೆನರಾ ಬ್ಯಾಂಕ್‌, ರೇಮಾಂಡ್ಸ್‌, ಆಕ್ಸಿಸ್‌ ಬ್ಯಾಂಕ್‌, ಎಸ್‌.ಬಿ.ಐ, ಹೆಚ್‌ ಎ ಎಲ್‌, ಆರತಿ ಡ್ರಗ್ಸ್‌, ಐಷರ್‌ ಮೋಟಾರ್ಸ್‌, ಇಂಡಸ್‌ ಇಂಡ್ ಬ್ಯಾಂಕ್‌ ‌, ಐಸಿಐಸಿಐ ಬ್ಯಾಂಕ್‌, ಇಂಡಿಯನ್‌ ಆಯಿಲ್‌ ಕಾರ್ಪೊರೇಷನ್‌, ಒ ಎನ್‌ ಜಿ ಸಿ, ಯು ಪಿ ಎಲ್‌, ಭಾರತ್‌ ಫೋರ್ಜ್‌, ಮುಂತಾದ ಕಂಪನಿಗಳು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದ ರಭಸದ ಏರಿಳಿತಗಳು ಪೇಟೆಯ ಅಸ್ಥಿರತೆಗೆ ಹಿಡಿದ ಕನ್ನಡಿಯಾಗಿದೆ. ಈ ಏರಿಕೆ ಮತ್ತು ಇಳಿಕೆಗಳಿಗೆ ಕಾರಣಗಳು ವೈವಿಧ್ಯಮಯವಾಗಿದ್ದರೂ, ಅವಕಾಶಗಳು ಸೃಷ್ಠಿಯಾಗಿದ್ದಂತೂ ದಿಟವಲ್ಲವೇ?

ಅಗ್ರಮಾನ್ಯ ಕಂಪನಿಗಳು ಅಂದರೆ ಲಾರ್ಜ್‌ ಕ್ಯಾಪ್‌ ಕಂಪನಿಗಳ ಬೆಲೆಗಳು ಇಳಿಕೆ ಕಂಡಾಗಾಗಲಿ, ಏರಿಕೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗಾಗಲಿ ಒಮ್ಮೆ ವ್ಯಾಲ್ಯು ಪಿಕ್‌ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಪ್ರಾಫಿಟ್‌ ಬುಕ್‌ ಗೆ ತ್ವರಿತ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಡುತ್ತಿವೆ. ಇದನ್ನು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯು ಷೇರಿನ ಬೆಲೆಗಳು ಗರಿಷ್ಠ ಹಂತ ತಲುಪಿರುವ ಸಂಕೇತವೆನ್ನಬಹುದು.

ಆಕರ್ಷಕ ಕಾರ್ಪೊರೇಟ್‌ ಫಲಗಳನ್ನು ಘೋಷಿಸಿದ ಕಂಪನಿಗಳು

ಇನ್ನು ಮಿಡ್‌ ಕ್ಯಾಪ್‌ ಮತ್ತು ಸ್ಮಾಲ್‌ ಕ್ಯಾಪ್‌ ಕಂಪನಿಗಳಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಉತ್ತಮ ಕಂಪನಿಗಳೂ ಇವೆ. ಬಾಲ್ಮರ್‌ ಲೌರಿ ಕಂಪನಿಯು ಪ್ರತಿ ಷೇರಿಗೆ ರೂ.7.50 ಯಂತೆ ಡಿವಿಡೆಂಡ್‌ ನೀಡಲಿದ್ದು ಷೇರಿನ ಬೆಲೆ ಮಾತ್ರ ರೂ.117 ರಲ್ಲಿದೆ. ಹೈಡಲ್ಬರ್ಗ್‌ ಇಂಡಿಯಾ ಕಂಪನಿ ಪ್ರತಿ ಷೇರಿಗೆ ರೂ.6 ರ ಡಿವಿಡೆಂಡ್‌ ನೀಡಲಿದ್ದು ರೂ.185 ರ ಸಮೀಪ ವಹಿವಾಟಾಗುತ್ತಿದೆ. ಬಾಲ್ಮರ್‌ ಲೌರಿ ಇನ್ವೆಸ್ಟ್ ಮೆಂಟ್‌ ಪ್ರತಿ ಷೇರಿಗೆ ರೂ.37.50 ರ ಡಿವಿಡೆಂಡ್‌ ನೀಡಲಿದ್ದು ರೂ.410 ರ ಸಮೀಪ ವಹಿವಾಟಾಗುತ್ತಿದೆ. ಪ್ರತಿ ಷೇರಿಗೆ ರೂ.9 ರಂತೆ ಡಿವಿಡೆಂಡ್‌ ಪ್ರಕಟಿಸಿರುವ ಗಾಂಧಿ ಸ್ಪೆಷಲ್‌ ಟ್ಯೂಬ್‌ ಷೇರಿನ ಬೆಲೆ ರೂ.225 ರ ಸಮೀಪವಿದೆ. ಪಿಟಿಸಿ ಇಂಡಿಯಾ ಪ್ರತಿ ಷೇರಿಗೆ ರೂ.5.50 ಯಂತೆ ಡಿವಿಡೆಂಡ್‌ ಘೋಷಿಸಿದ್ದು ರೂ.59 ರ ಸಮೀಪ ವಹಿವಾಟಾಗುತ್ತಿದೆ. ಹುಡ್ಕೋ ಕಂಪನಿ ಪ್ರತಿ ಷೇರಿಗೆ ರೂ.2.35 ರ ಡಿವಿಡೆಂಡ್‌ ನೀಡುವ ಕಂಪನಿ ಷೇರು ರೂ.37 ರ ಸಮೀಪದಲ್ಲಿದೆ. ಅಂದರೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಆಕರ್ಷಕ ಕಾರ್ಪೊರೇಟ್‌ ಫಲಗಳನ್ನು ವಿತರಿಸುವ ಕಂಪನಿಗಳ ಬೆಲೆ ಕುಸಿತ ಕಂಡಾಗ ಧೀರ್ಘಕಾಲೀನ ಹೂಡಿಕೆಯನ್ನಾಗಿ ಆಯ್ಕೆಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.

ಕಾಯಂ ಹೂಡಿಕೆದಾರರನ್ನಾಗಿಸಿದ ಕಂಪನಿಗಳು

ಒಂದು ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಚಂಡ ಬೇಡಿಕೆಯಿಂದ ಮಿಂಚಿದ್ದಂತಹ ಬರೋಡಾ ರೇಯಾನ್‌, ಐಸಿಡಿಎಸ್‌, ಸಿಫ್ಕೋ ಫೈನಾನ್ಸ್‌, ದೀವಾನ್‌ ಟೈರ್ಸ್‌, ಫ್ಲಾಲೆಸ್‌ ಡೈಮಂಡ್‌, ಶ್ಯಾಂಕಿನ್‌ ಮಲ್ಟಿಫ್ಯಾಬ್‌, ಶ್ಯಾಂಕಿನ್‌ ಸ್ಪಿನ್ನರ್ಸ್‌, ಎಸ್‌ ಎಂ ಡೈಕೆಂ, ಹಿಂದೂಸ್ಥಾನ್‌ ಡೆವೆಲಪ್‌ ಮೆಂಟ್‌ ಕಾರ್ಪೊರೇಷನ್‌, ಮಾಡರ್ನ್‌ ಡೆನಿಮ್‌, ಸ್ಪಾರ್ಟೆಕ್‌ ಸಿರಾಮಿಕ್ಸ್, ಸಿಲ್ವರ್‌ ಲೈನ್‌ ಟೆಕ್ನಾಲಜೀಸ್‌, ಸ್ಟೈಲ್ಸ್‌ ಇಂಡಿಯಾ ಕಂಪನಿಗಳು ಬದಲಾದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ, ಚಿಂತನೆಗಳೂ ಸೇರಿದಂತೆ ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ಕಾರಣಗಳಿಂದ ವಹಿವಾಟಿನಿಂದ ಮಾಯವಾಗಿ, ನಂತರ ಸ್ಟಾಕ್‌ ಎಕ್ಸ್‌ ಚೇಂಜ್‌ ಗಳ ನಿಯಮಗಳಿಗೆ ಬದ್ಧರಾಗಲು ಎಡವಿ ಡಿಲೀಸ್ಟ್‌ ಆಗಿ ಹೂಡಿಕೆ ಮಾಡಿದ ಅಗಾಧ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಹೂಡಿಕೆದಾರರನ್ನು, ಹೂಡಿಕೆಯ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಶೂನ್ಯಗೊಳಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ ಕಾಯಂ ಹೂಡಿಕೆದಾರರನ್ನಾಗಿಸಿವೆ.

ಹಾಗಾಗಿ ಹೂಡಿಕೆಗೆ ಈಗ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಈ ರೀತಿಯ ಅಪಾಯದ ಅರಿವಿನಿಂದ ನಿರ್ಧರಿಸುವುದು ಸರಿ. ಈಗಿನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಹೂಡಿಕೆ ಮಾಡುವಾಗಲೇ, ರಿಟರ್ನ್‌ ಟಿಕೆಟ್‌ ನಂತೆ ಮಾರಾಟಮಾಡುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದಲೇ ಖರೀದಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಎಂಬ ಭಾವನೆಯಿರಬೇಕು. ಭಾವನಾತ್ಮಕತೆಯಿಂದ ದೂರವಿರುವುದೇ ಹೂಡಿಕೆಯ ಯಶಸ್ಸಿಗೆ ಸುಲಭ ಸೂತ್ರ.

ಈ ಅಂಕಣ ಷೇರು ಪೇಟೆಯ ಚಟುವಟಿಕೆಯಾಧರಿತ ಸುದ್ದಿ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ ಮಾತ್ರ . ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಹೂಡಿಕೆ ನಿರ್ಧಾರ ಯಾವಾಗಲು ನಿಮ್ಮದೇ ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಅಂಕಣಕಾರರಾಗಲಿ ,ಕನ್ನಡಪ್ರೆಸ್ .ಕಾಮ್ ಆಗಲಿ ನಿಮ್ಮ ಹೂಡಿಕೆ ನಿರ್ಧಾರಗಳಿಗೆ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಆಗದು.

ಸಂವಿಧಾನದ ಆಶಯ ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿಯಲು ನೆರವಾದ ಸ್ವಾಮೀಜಿ

ರಾಷ್ಟ್ರ

ವಾಗೀಶ್ ಕುಮಾರ್ ಜಿ ಎ

-

September 6, 2020

0

ಸಂವಿಧಾನದ ಆಶಯ ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿಯಲು ನೆರವಾದ ಸ್ವಾಮೀಜಿ

ಕೇರಳದ ಗಡಿಯಲ್ಲಿರುವ ಎಡನೀರು ಮಠದ ಶ್ರೀ ಕೇಶವಾನಂದ ಭಾರತಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಅವರು ದೇವರ ಪಾದ ಸೇರಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ಬಿಟ್ಟು ಹೋದ ಹೆಜ್ಜೆಗಳು ಹಲವು. ಅವುಗಳ ಪೈಕಿ ಭಾರತದ ಪ್ರಜಾತಂತ್ರದ ಉಳಿವಿಗೆ ಅವರು ನೀಡಿದ ಕಾಣಿಕೆಯೂ ಬಹು ಮುಖ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.

ಕೇಶವಾನಂದ ಭಾರತಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಮತ್ತು ಕೇರಳ ಸರಕಾರದ ನಡುವಿನ ಪ್ರಕರಣ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಮೆಟ್ಟಿಲು ಹತ್ತಿ ಅಲ್ಲಿ 13 ಸದಸ್ಯರ ಪೂರ್ಣಪೀಠ 7-6ರ ಅನುಪಾತದಲ್ಲಿ ನೀಡಿದ ತೀರ್ಪು ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನದ ರಕ್ಷಣೆ, ಭಾರತೀಯ ನಾಗರಿಕರ ಹಕ್ಕುಗಳ ಸುರಕ್ಷತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ನೀಡಿದ್ದ ಐತಿಹಾಸಿಕ ತೀರ್ಪು ಆಗಿಯೇ ಪರಿಗಣಿತವಾಗಿದೆ. ಮೂಲಭೂತ ಹಕ್ಕಿನ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಕರಣ ಬಂದರೂ ಇದೇ ಪ್ರಕರಣವನ್ನು ನ್ಯಾಯಾಲಯ ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತಲೇ ಬಂದಿದೆ.

ಏನಿದು ಪ್ರಕರಣ
ಕೇರಳ ಸರಕಾರ ಭೂ ಸುಧಾರಣೆ ಕಾಯ್ದೆಯನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತರಲು ಉದ್ದೇಶಿಸಿತ್ತು. ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲೂ ಇದು ಜಾರಿಗೆ ಬಂದಿತ್ತು ಬಿಡಿ. ಆದರೆ ಇದು ಅದಕ್ಕಿಂತ ಭಿನ್ನ. ಎಡನೀರು ಮಠದ ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ವಶಕ್ಕೆ ಪಡೆದುಕೊಂಡು ಅದನ್ನು ಬೇರೆಯವರಿಗೆ ಹಂಚುವ ಹುನ್ನಾರ ಅದರಲ್ಲಿತ್ತು. ಇದನ್ನು ಮನಗಂಡ ಶ್ರೀ ಕೇಶವನಾಂದ ತೀರ್ಥ ಭಾರತಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿಗಳು ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ಮೊರೆ ಹೋದರು. ಆದರೆ ರಾಜ್ಯ ಹೈಕೋರ್ಟ್ ನಲ್ಲಿ ಅವರ ಪರವಾಗಿ ತೀರ್ಪು ಬರಲಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಮೊರೆ ಹೋಗಬೇಕಾಯಿತು.

ರಾಜ್ಯಾಂಗ ಅಂದರೆ ಸಂಸತ್ತು ಮತ್ತು ನ್ಯಾಯಾಂಗ ನಡುವಿನ ತಿಕ್ಕಾಟ ಆಗಿನ ಸಂದರ್ಭ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಆಗಿನ ಪ್ರಧಾನಿ ದಿವಂಗತ ಶ್ರೀಮತಿ ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿ ಅವರು ಆಗಲೇ ರಾಷ್ಟ್ರೀಕರಣದ ಮೂಲಕ ಹೆಸರು ಮಾಡಿದ್ದರು.ಅನಂತರ ಆಗ ಅವರ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದೇ ಮಠ-ಮಾನ್ಯಗಳ ಭೂಮಿಯನ್ನು ವಶಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು. ಪ್ರಾಯಶಃ ಅದರಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ಭಾರತದ ಊಳಿಗಮಾನ್ಯ ಪದ್ಧತಿಯ ಜಮೀನ್ದಾರರನ್ನು ಮಟ್ಟಹಾಕುವ ಉದ್ದೇಶ ಇರಬಹುದಿರಬಹುದು. ಆದರೆ, ಅದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಓಟ್ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಅವರಿಗೆ ಮುಖ್ಯವಾಗಿತ್ತು.

ಸಂಸತ್ತಿನ ಎರಡೂ ಸದನಗಳಲ್ಲಿ ಬಲಾಢ್ಯ ಮತ್ತು ಏಕಮೇವ ದ್ವಿತೀಯ ಪಕ್ಷವಾಗಿದ್ದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಹೊಸದೊಂದು ಕಾಯ್ದೆ ಜಾರಿಗೆ ಮುಂದಾಯಿತು. ಅದುವರೆಗೆ ರಾಜ್ಯ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಬರುವ ಭೂ ವ್ಯವಹಾರ, ಕೇಂದ್ರ ಸರಕಾರದ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಸೇರುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಂವಿಧಾನಕ್ಕೇ ತಿದ್ದುಪಡಿ ನಡೆಸುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಯಿತು (9ನೇ ಪರಿಚ್ಚೇದ).

ಶುರುವಾಯಿತು ಕಾನೂನು ಹೋರಾಟ

ಇದು ಕೇವಲ ಕೇಶವಾನಂದ ಭಾರತಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸೀಮಿತವಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಮೊದಲು, ಗೋಲಕ್ ನಾಥ್ ವರ್ಸಸ್ ಪಂಜಾಬ್ ಗವರ್ನೆಂಟ್ (1967) ಸೇರಿದಂತೆ ಇಂತಹ ಹಲವು ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಸಂಸತ್ತಿನ ಪಾರಮ್ಯ ಅಥವಾ ಸಾರ್ವಭೌಮತೆಯನ್ನು ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿದಿತ್ತು. ಆದರೆ, ಯಾವಾಗ ಕೇಶವಾನಂದ ಭಾರತಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿಗಳ ಪ್ರಕರಣ ಮೆಟ್ಟಿಲೇರಿತು ಆಗ ಸ್ವತಃ ಆಗಿನ ಖ್ಯಾತ ವಕೀಲ ಹಾಗೂ ಸಂವಿಧಾನ ತಜ್ಞ ನಾನಿ ಪಾಲ್ಕಿವಾಲ್ ಸ್ವಯಂ ಸಂವಿಧಾನದ ಆಶಯಗಳ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಮುಂದಾಗಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯವರ ಮನವೊಲಿಸಿ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಗೆ ಅರ್ಜಿ ಸಲ್ಲಿಸುವಂತೆ ಒತ್ತಾಯಿಸಿದ್ದರು ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ (ದಂತ ಕಥೆಯೆಂದರೆ ನಾನಿ ಪಾಲ್ಕಿವಾಲ್ ಅವರ ಆಗಿನ ದರ ನಿಮಿಷಗಳಿಗೆ ಒಂದು ಲಕ್ಷ ರೂ. ಇತ್ತಂತೆ !).

ಸಂವಿಧಾನದ 13ನೇ ವಿಧಿ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚುವರಿಯಾಗಿ ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿ ಸರಕಾರ ಸೇರಿಸಿದ 9ನೇ ಪರಿಚ್ಛೇದದ ಕಾನೂನಾತ್ಮಕತೆಯನ್ನು ಅವರು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರಖರ ವಾದದ ಮೂಲಕ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ್ದರು.ಕೊನೆಗೆ ನ್ಯಾಯಕ್ಕೆ ಜಯ ಸಂದಿತು. ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಗೆಲವು ಸಾಧಿಸಿದರು. ಆ ಮೂಲಕ ಇಡೀ ಭಾರತದ ಪ್ರಜಾತಂತ್ರಕ್ಕೆ ಬಹುದೊಡ್ಡ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದರ.

ಈಗಲೂ ವ್ಯಕ್ತಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಪ್ರಶ್ನೆ ಬಂದರೆ ಆಗ ಉಲ್ಲೇಖವಾಗುವುದೇ ಕೇಶವಾನಂದ ಭಾರತಿ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ವರ್ಸಸ್ ಕೇರಳ ಗವರ್ನಮೆಂಟ್ ಎಂಬ ಲ್ಯಾಂಡ್ ಮಾರ್ಕ್ ಜಡ್ಜ್ ಮೆಂಟ್.ಕೊನೆಗೂ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಗೆದ್ದು ಬಿಟ್ಟರು. ಮೂಲಭೂತ ಹಕ್ಕು ಮತ್ತು ಸಂಸತ್ತಿನ ಪಾರಮ್ಯದ ನಡುವಿನ ತೆಳುವಾದ ಗೆರೆಯನ್ನು ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ಅಳಿಸಿ, ಅದಕ್ಕೆ ಸ್ಪಷ್ಟ ಗಡಿ ರೇಖೆ ಹಾಕಿ ಬಿಟ್ಟಿತು. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಈಗ ಸಂಸತ್ತು ಅಂಗೀಕರಿಸುವ ಯಾವುದೇ ಕಾಯ್ದೆಯನ್ನು ವಿಧಿಯಿಲ್ಲದೆ ನಾವು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತಿತ್ತು

ಬಾಲ್ಯದ ಆಟ ಆ ಹುಡುಗಾಟ ಇನ್ನೂ ಮರೆತಿಲ್ಲ…

ಮ್ಯಾಗಜಿನ್

ಜಯಶ್ರೀ ಅಬ್ಬೀಗೇರಿ

-

September 5, 2020

3

ಜಯಶ್ರೀ ಅಬ್ಬಿಗೇರಿ

ಮೊನ್ನೆ ಸಂಜೆ ಸಂಜೆ ಬಾಲ್ಯದ ಗೆಳತಿ ರಾಜಿಯ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳ ತುಂಟಾಟ ಚೆಲ್ಲಾಟಗಳ ಸದ್ದು ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳ ಪತಿ ಉರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಟಿವಿ ಮುಂದೆ ಕುಳಿತು ಲೈವ್ ಕ್ರಿಕೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣು ನೆಟ್ಟುಕೊಂಡು ಸೋಫಾದ ಮೇಲೆ ಕಾಲು ಚಾಚಿ ಕೂತಿದ್ದರು. ರಾಜಿ ನನ್ನ ನೋಡಿ ಬಾಯಗಲಿಸಿ ತನ್ನ ಖಾಸಗಿ ಕೋಣೆಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದಳು. ನಾನೇ ಅವಳನ್ನು ಮಾತಿಗೆಳೆಯುತ್ತ ಎಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಮಕ್ಕಳ ಸದ್ದೇ ಇಲ್ಲ ಎಂದೆ. ಅವರಿಬ್ಬರೂ ತಮ್ಮ ಕೋಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಮೊಬೈಲ್ ,ಲ್ಯಾಪ್ ಟಾಪಿನಲ್ಲಿ ಬಿಜಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಎಂದಳು.

ಕ್ಷಣಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಮೆದುಳು ಮೂವತ್ತು ವರ್ಷ ಹಿಂದೆ ಓಡಿತು. ಭಲೆ ಛೀನ್ ಲೋ ಮುಝಸೆ ಮೇರೀ ಜವಾನಿ
ಮಗರ್ ಮುಝಕೋ ಲೌಟಾದೋ
ವೋ ಬಚಪನ್ ಕೀ ಯಾದೇ ಹಾಡು ನೆನಪಿಗೆ ಬಂದು ಬಾಲ್ಯದ ಸವಿ ನೆನಪುಗಳು ಸುರಳಿ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಂಡಿತು.

ಅದೊಂದು ದೇವಲೋಕದ ಅನುಭವದಂತಿತ್ತು. ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿಯ ಆಟೋಟಗಳಿಗೆ ಬರವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅದೆಷ್ಟು ಕುಣಿದು ಕುಪ್ಪಳಿಸಿದರೂ ಆಟದ ಹಸಿವು ಹಿಂಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಮತ್ತೆ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಆಟವಾಡಬೇಕೆಂಬ ತವಕ ಕಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ತಂದೆ ತಾಯಿಯರಾಗಲಿ ಮನೆ ಹಿರಿಯರಾಗಲಿ ಅಭ್ಯಾಸದ ಒತ್ತಡದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ತಪ್ಪಿಯೂ ಆಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಕೇವಲ ಪಾಟಿ ಪೇಣೆ ಬಹಳವೆಂದರೆ ಒಂದೆರಡು ಪುಸ್ತಕವಿರುವ ಪಾಟೀ ಚೀಲವನ್ನು ಶಾಲೆಯಿಂದ ಬಂದ ಕೂಡಲೇ ಒಂದು ಮೂಲೆಗೆಸೆದು ಕೈ ಕಾಲು ತೊಳೆದು ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಇಳಿಸಿ ಓಣಿಗಿಳಿದರೆ ನಮ್ಮದೇ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ.

ಗಂಡು ಹುಡುಗರು ಗುಂಡ ಗಜಗವೆಂದು ಬಯಲಲ್ಲಿ ಕೇಕೆ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದರೆ ನಾವು ದೇವರ ಗುಡಿಯ ಕಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಆಲಿಕಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ಅಂಕಿ ಎಣಿಸುತ್ತ ಮೇಲೆ ತೂರಿ ಹಿಡಿಯುವದರಲ್ಲಿ ಅದೇನೋ ಸಂತಸ ಪಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಹಿರಿಯರು ನೋಡಿ ಆಲಿಕಲ್ಲುಗಳನ್ನಾಡಿದರೆ ಮಳೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲವೆಂದು ಬೈದಾಗ ಕಟ್ಟೆಯಿಂದ ಜಾಗ ಖಾಲಿ ಮಾಡಿ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಚೌಕಗಳನ್ನು ಹಾಕಿ ಕುಂಟೆಬಿಲ್ಲೆಗೆ ತಯಾರಾಗುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಡಾಂಬರಿನ ಮುಖವನ್ನೇ ನೋಡದ ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ಮುಟ್ಟುವ ಆಟದಲ್ಲಿ ಕಾಲಿಗೆ ಮುಳ್ಳು ಕಲ್ಲು ಚುಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಉಟ್ಟ ಬಟ್ಟೆಗಳಿಗೆ ಮಣ್ಣು ಮೆತ್ತಿಕೊಂಡು ಬಿದ್ದು ಮೊಣಕಾಲಿಗೆ ನೋವು ಮಾಡಿಕೊಂಡರೂ ಮತ್ತೆ ಏನೂ ಆಗದವರಂತೆ ಆಟ ಮುಂದುವರೆಸುವಲ್ಲಿ ಅದೆನೋ ಒಂಥರ ಖುಷಿ ಇರುತ್ತಿತ್ತು.

ಇದೆಲ್ಲ ಸಾಕಾಗಿಲ್ಲವೆಂಬಂತೆ ರವಿವಾರ ಊರ ಹೊರಗಿನ ಬೇವಿನ ಮಾವಿನ ಮರಕ್ಕೆ ಅಪ್ಪ ವ್ಯವಸಾಯಕ್ಕೆ ತಂದ ಹಗ್ಗ ಮತ್ತು ಅವ್ವನ ಹಳೆಯ ಸೀರೆಯನ್ನು ಜೋಡಿಸಿ ಜೋಕಾಲಿ ಕಟ್ಟಿ ಜೀಕುತ್ತ ಚೀರುತ್ತ ಸಂಭ್ರಮಿಸುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಊರಿಗಂಟಿಕೊಂಡಿರುವ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಮಂಗಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ನಮ್ಮದೇ ಹಾವಳಿ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ತರಹೇವಾರಿ ಹೂಗಳನ್ನು ಕಿತ್ತು ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಮುಡಿಗೆ ಮುಡಿಸಿ ಒಂದಿಷ್ಟು ಮನೆಂiಲ್ಲಿಯ ದೇವರುಗಳಿಗೆಂದು ಕಿಸೆ ತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆವು.

ತಾಜಾ ತಾಜಾ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಎಗ್ಗಿಲ್ಲದೇ ತಿಂದು ತೇಗುವದು ರೂಢಿಯಾಗಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ತೋಟ ಕಾಯುವವನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿದ್ದರೆ ಸತ್ತೆನೋ ಬಿದ್ದೆನೋ ಎನ್ನುತ್ತ ಓಡಿ ಬಿದ್ದು ಗಾಯ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಕಲೆಗಳು ಇನ್ನೂ ಹಣೆ ಮೊಳಕೈ ಮೊಣಕಾಲುಗಳ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಗುರುತನ್ನು ಉಳಿಸಿ ಮೇಲಿಂದ ಮೇಲೆ ಆ ನೆನಪನ್ನು ಮರುಕಳಿಸುತ್ತವೆ.
ಈಗಿನ ಮಕ್ಕಳ ಯುನಿಫಾರ್ಮ್ ಕೊಳೆಯಾಗುವುದೇ ಕಮ್ಮಿ. ಇನ್ನು ಗಾಯದ ಕಲೆಗಳಂತೂ ದೂರವೇ ಉಳಿಯಿತು. ಒಳಾಂಗಣ ಆಟಕ್ಕೆ ಒಗ್ಗಿಕೊಂಡಿರುವ ಅವರ ರವಿವಾರ ತಿಂಡಿ ತೀರ್ಥವೆಲ್ಲ ಟಿವಿ ಮುಂದೆಯೇ ಆಗಬೇಕು. ಟಿವಿ ಮುಂದಿರುವಾಗ ಯಾರು ಕರೆದರೂ ಕೇಳುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಕೇಳಿದರೆ ಮೈಯಲ್ಲಿ ವೀರಭದ್ರ ಬಂದವರಂತೆ ಆಡುತ್ತಾರೆ. ಈಗಿನ ತರ ವಿವಿಧ ತರಹದ ಆಟಿಕೆಗಳು ಆಗ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಮಣ್ಣು ಕಲ್ಲುಗಳೊಂದಿಗೆ ಆಟ. ನಿಸರ್ಗದೊಂದಿಗಿನ ಒಡನಾಟವೇ ಹೆಚ್ಚು. ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮಂದಿರೆಲ್ಲ ತುಕ್ಕು ಹಿಡಿದ ಹಳೆಯ ಕಬ್ಬಿಣದ ಗಾಲಿಗಳನ್ನು ಸೈಕಲ್ ಚಕ್ರಗಳನ್ನು ನಾ ಮುಂದೆ ತಾ ಮುಂದೆ ಎನ್ನುತ್ತ ಊರ ಬೀದಿಗಳಲೆಲ್ಲ ಸುತ್ತುತ್ತಿದ್ದರು. ಸಂಜೆ ದೀಪ ಹಚ್ಚಿದ ಕೆಲ ತಾಸಿನಲ್ಲಿಯೇ ನಿದ್ರಾದೇವಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಆವರಿಸಿ ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದಳು.

ಮುಂಜಾನೆ ಕೋಳಿ ಕೂಗುವ ಮುನ್ನವೇ ಅಜ್ಜಿಯಂದಿರೆಲ್ಲ ಎದ್ದು ಮಿನಕ್ ಎನ್ನುವ ದೀಪದಲ್ಲಿ ಮನೆ ಶುಚಿಗೊಳಿಸುವ ಭರದಲ್ಲಿರುವಾಗ ಏನೋ ಘನಂದಾರಿ ಕೆಲಸವಿರುವವರಂತೆ ಅವ್ವನ ಜೊತೆಗೆ ಎದ್ದು ಒಲೆಯಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿಗೆಗಳನ್ನು ತುರುಕುತ್ತ ಮನೆಯಲೆಲ್ಲ ಹೊಗೆಯಾಡುವಂತೆ ಮಾಡಿ ಬೈಸಿಕೊಂಡಾಗ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಚೊಂಬು ಹಿಡಿದು ಮುಂಜಾನೆ ವಾಯು ವಿಹಾರದೊಂದಿಗೆ ಬಯಲು ಶೌಚದಲ್ಲಿ ಗೆಳೆತಿಯರೆಲ್ಲ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಆಡಿದ ಆಟದ ಖುಷಿ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಅವತ್ತು ಯಾರ ತೋಟ ಗದ್ದೆಗಳಿಗೆ ಲಗ್ಗೆ ಹಾಕುವದು ಯಾವ ಯಾವ ಆಟ ಆಡುವದರ ಕುರಿತು ಯೋಜನೆಗಳು ಅಲ್ಲಿಯೇ ನಿರ್ಧರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಿದ್ದವು. ಮನೆಗೆ ಮರಳಿ ಜಳಕದ ಶಾಸ್ತ್ರ ಮುಗಿಸಿ ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ರೊಟ್ಟಿ ಇಲ್ಲವೆ ಆಗ ತಾನೆ ಒಲೆಯಿಂದ ಇಳಿಸಿದ ಉಪ್ಪಿಟ್ಟನ್ನು ಊಫ್ ಊಫ್ ಎಂದು ಊದುತ್ತ ಗಂಟಲಿಗಳಿಸಿ ಪಾಟಿ ಚೀಲ ಹೆಗಲಿಗೇರಿಸಿಕೊಂಡು ಹೊರಟಾಗಲೂ ಅಭ್ಯಾಸದ ಅಥವಾ ಹೋಂ ವರ್ಕ್ ಕುರಿತ ಮಾತುಗಳು ತಪ್ಪಿಯೂ ಇರಲಿಲ್ಲ.

ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ಬಳಿಸಿ ಬೀಸಾಡಿದ ಹಾಳೆ ಚಿಂದಿಗಳನ್ನು ಒಳ್ಳೆ ಮುತ್ತು ರತ್ನಗಳನ್ನು ಶೇಖರಿಸುವಂತೆ ಸಂಗ್ರಹಿಸುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಬಣ್ಣದ ಬಣ್ಣದ ಬುಗುರಿಗಳನ್ನು ಗುಯ್ಯೆನಿಸುತಿದ್ದ ಹುಡುಗರ ದಂಡು ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಾಗ ಬಾಯಿ ತೆಗೆದು ನೋಡುತ್ತ ನಮ್ಮ ಬಣ್ಣದ ಕೋಲುಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡು ಅಂದು ಸಂಜೆ ಕೋಲಾಟವನ್ನೇ ಆಡುವದೆಂದು ತೀರ್ಮಾನಿಸಿ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆನೆ ಹುಳಿಯಾದ ಹಸಿ ಹುಣಸೆಕಾಯಿ ಮಾವಿನ ಕಾಯಿ ನೆಲ್ಲಿಕಾಯಿ ಮರಗಳನ್ನು ಗಂಡು ಬೀರಿಯರಂತೆ ಹತ್ತಿ ಹರಿದುಕೊಂಡು ಕದ್ದು ಒಳ್ಳೆ ಚಾಟ್ಸ್‌ಗಳನ್ನು ತಿಂದಂತೆ ಕುರುಂ ಕುರುಂ ತಿನ್ನುತ್ತ ಒಬ್ಬರ ಲಂಗದ ಚುಂಗು ಒಬ್ಬರು ಹಿಡಿದು ಮರದ ಸುತ್ತ ಸುತ್ತು ಹಾಕುತ್ತ ಚುಕು ಬುಕು ರೈಲಿನಾಟವಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ಮಗ್ನರಾಗಿದ್ದ ನಮ್ಮನ್ನು ಕಂಡು ಹೊಲಕ್ಕೆ ಹೋಗುವವರು ಬೈದಾಗ ಶಾಲೆ ಕಡೆ ಮುಖ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆವು.

ಈಗ ಸ್ಕೂಲ್ ಬಸ್ ಆಟೋ ಮನೆಗೆ ಬರುತ್ತವೆ ಹೀಗಾಗಿ ಇಂಥ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಸಂಗಗಳಿಗೆ ಆಸ್ಪದವೇ ಇಲ್ಲ. ಅಲ್ಲದೇ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸಮಯವೂ ಇಲ್ಲ. ಪೆನ್ಸಿಲ್ಲ(ಪೇಣೆ)ನ್ನು ಉಗುಳು ಹಚ್ಚಿ ಪಾಟಿ ಮೆಲೆ ಬರೆಯೋದು ಅದನ್ನು ಚೂಪು ಮಾಡಲು ನೆಲದ ಪಾಟಿಕಲ್ಲಿಗೆ ತಿಕ್ಕುವದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಾಮಾನ್ಯ ಕಾಯಿಲೆ. ಈಗೆಲ್ಲ ಪೆನ್‌ಗಳದ್ದೆ ರಾಜ್ಯಭಾರ. ಹೀಗಾಗಿ ಮಕ್ಕಳ ಉಗುಳು ಉಪಯೋಗವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಇಂಥ ರಸಪ್ರಸಂಗಗಳಿಗೆ ಜಾಗವೇ ಇಲ್ಲ. ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಹರಿಯುವ ನೀರಲ್ಲಿ ಕಾಗದದ ದೋಣಿ ಬಿಡುವದು.ಅಡುಗೆ ಆಟ ಮದುವೆ ಆಟಗಳಲ್ಲಿ ನಾವು ಪಟ್ಟ ಖುಷಿಯಂತೂ ಇಂದಿಗೂ ಹಸಿರಾಗಿದೆ.
ಕೊಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿರುತ್ತಿದ್ದ ಆಕಳು ಎತ್ತುಗಳಿಗೆ ಗೌರಿ ಬಸವ ಎಂದು ಹೆಸರಿಟ್ಟು ಚೆಂಗನೆ ಜಿಗಿದಾಡುವ ಕರುಗಳೊಂದಿಗೆ ಚಿನ್ನಾಟವಾಡುವುದೆಂದರೆ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಖುಷಿ ಸಮಯ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಮೇವು ಉಣಿಸುತ್ತ ಕಾಳಜಿ ಪ್ರೀತಿ ತೋರುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ನಿಂತ ನಾಯಿ ನಮ್ಮ ವಾಸನೆ ಹಿಡಿದು ಹೆಗಲಿನ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಜಿಗಿದು ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ತೋರುತ್ತಿದ್ದ ರೀತಿ. ಹಗಲು ಹನ್ನೆರಡು ತಾಸು ಕಣ್ಣುಮುಚ್ಚಿ ನಿದ್ರೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಕಳ್ಳ ಬೆಕ್ಕು ನಮ್ಮ ಗದ್ದಲಕ್ಕೆ ಹಿಂದೆ ಹಿಂದೆ ಮಿಯಾಂವ್ ಮಿಯಾಂವ್ ಎಂದು ಕಾಲು ಕಾಲಿಗೆ ಸಿಕ್ಕುತ್ತ ಬೈಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು. ಕೋಳಿ, ಹುಂಜ, ಆಡು, ಮೇಕೆ, ಕುರಿ, ಕತ್ತೆ ,ಕುದುರೆ ಮುಂತಾದವು ನಮ್ಮ ಆಟಿಕೆಯ ಸಾಮಾನುಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಇಂದಿನ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಚಾನೆಲ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಎಲ್ಲ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಮುಖ ಕಾಣೋದು.

ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬರೀ ಗಡಿಬಿಡಿಯ ಧಾವಂತ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆಲ್ಲ ಇಂಥ ಬಂಗಾರದಂಥ ಬಾಲ್ಯ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಅವರ ಬಾಲ್ಯವೆಲ್ಲ ಟಿವಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್, ಮೊಬೈಲ್ ವಿಡಿಯೋ ಗೇಮ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋಗುತ್ತಿದೆ. ಹೊರಾಂಗಣ ಆಟದ ಖುಷಿಯಿಂದ ವಂಚಿತರಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರಲ್ಲದೇ ಆರೋಗ್ಯದ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದೊಂದೇ ಮಗು ಇರುವದರಿಂದ ಸೇರಿ ನಲಿಯುವದನ್ನು ಕೂಡಿ ಬಾಳುವ, ಒಗ್ಗಟ್ಟಿನ ಪಾಠವನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಬರಿ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಮತ್ತು ಸ್ಪರ್ಧೆಗಳ ಹಾವಳಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಗಮನ ನೀಡುತ್ತಿರುವದರಿಂದ ಸೂಟಿಗಳಲ್ಲೂ ಟ್ಯೂಷನ್ ಭರಾಟೆಯಿಂದ ಮಾನವೀಯ ಸಂಬಂಧ ಹಾಗೂ ಮೌಲ್ಯಗ ಅರಿವು ಮೂಡುತ್ತಿಲ್ಲ. ನಿಸರ್ಗ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸಲು ಪುರುಸೊತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಕಟುವಾದ ವಾಸ್ತವ ಚಿತ್ರಣ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಸುಳಿದಾಗ ಮನಸ್ಸು ಭಾರವಾಗುತ್ತದೆ.

ಬದಲಾದ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವದು ಅನಿವಾರ್ಯವಾದರೂ ಬಾಲ್ಯದ ಸುಂದರ ಘಳಿಗೆಗಳು ಮರಳಿ ಬಾರವು. ಹೀಗಾಗಿ ಅವರ ಬಾಲ್ಯವನ್ನು ಯಾಂತ್ರಿಕ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮುದುಡಲು ಬಿಡದೇ ಹೂವಾಗಿ ಅರಳಿಸಲು ನಾವೆಲ್ಲ ಅಲ್ಪವಾದರೂ ಪುರುಸೊತ್ತು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಸುಂದರ ಬಾಲ್ಯಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುವ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸುವ ಅಗತ್ಯತೆಯಿದೆ. ನೋಡಿದ್ದನ್ನು, ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಆಟವಾಡುವ ವಯಸ್ಸಿನ ಮಕ್ಕಳಿಗೆಲ್ಲ ಪಿಳಿ ಪಿಳಿ ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟು ಕೌತುಕದಿಂದ ಜಗವ ನೋಡಿ ಆನಂದಿಸುವ ವಾತಾವರಣ ಕಲ್ಪಿಸಿ ಸುಂದರ ಬಾಲ್ಯ ಚಿಗುರೊಡೆಯಲು ಇಂಬು ಕೊಡೋಣ. ಬಾಲ್ಯದಂಗಳದಲ್ಲಿ ತುಂಟಾಟ ಚೆಲ್ಲಾಟ ಹುಡುಗಾಟದ ಮೆರಗಿನ ಮೆರವಣಿಗೆ ನಡೆಸಲು ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಕೈ ಜೋಡಿಸೋಣ.
(ಚಿತ್ರ: ಕಿರಣ ಆರ್)

ಟುಟು-22- ಎಂಬ ರಹಸ್ಯ ತುಕುಡಿ

ರಾಷ್ಟ್ರ

ವಾಗೀಶ್ ಕುಮಾರ್ ಜಿ ಎ

-

September 5, 2020

0

ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆಯಷ್ಟೇ ಭಾರತವು ಚೀನಾ ಹಿಮಾಲಯ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿರುವ ಗಡಿಯ ಎತ್ತರದ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಮರು ಸ್ವಾಧೀನ ಮಾಡಿಕೊಂಡು, ಕೆಂಪು ಸೇನೆಯ ಚಲನವಲನದ ಮೇಲೆ ನಿರಂತರ ನಿಗಾ ಇಡುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಒಬ್ಬ ಯೋಧನನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದೆ. ಆ ಯೋಧ ಟು ಟು -22- ರೆಜಿಮೆಂಟ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವ Special Frontier Force (SFF) ಗೆ ಸೇರಿದವರು.

ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಟು ಟು -22 – ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಈ ತುಕುಡಿಯನ್ನು ಈಗ Special Frontier Force (SFF) ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿದೆ. (ವಿಕಾಸ್ ಬೆಟಾಲಿಯನ್ ಎಂದೂ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ) ಈ ರೆಜಿಮೆಂಟಿನ ಮೊದಲ ಇನ್ ಸ್ಪೆಕ್ಟರ್ ಜನರಲ್ ಸುಜನ್ ಸಿಂಗ್. ಅವರು, ಎರಡನೇ ವಿಶ್ವ ಯುದ್ಧದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ 22ನೇ ಮೌಂಟೇನ್ ರೆಜಿಮೆಂಟಿನ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರಾಗಿದ್ದರು. ಹಾಗಾಗಿ ಈ ರೆಜಿಮೆಂಟನ್ನು 22 ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಯಿತು. ಮುಂದೆ ಇದು ಟು ಟು -22- ಎಂದು ಹೆಸರಾಯಿತು.

1962ರ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಭಾರತ ಚೀನಾ ಎದುರು ಹೀನಾಯ ಸೋಲು ಕಂಡಿತ್ತು. ಆಗ ತೀರಾ ಆಘಾತಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದ ಆಗಿನ ಪ್ರಧಾನಿ ಜವಾಹರ ಲಾಲ್ ನೆಹರು, ಶಾಂತಿ ಮಂತ್ರದ ಜತೆಗೆ ಸೇನಾ ಸನ್ನದ್ಧತೆ ಅನಿವಾರ್ಯ ಎಂದು ಮನಗಂಡರು. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿಯೇ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದು ಈ ರೆಜಿಮೆಂಟ್. ಚೀನಾ ಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಚೀನಿ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿನ ಚಲನವಲನಗಳನ್ನು ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಂಡು, ಆ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಯುದ್ಧ ತಂತ್ರಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಅಂದರೆ ಅಲ್ಲಿನ ಹವಾಮಾನಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಹೋರಾಟ ನಡೆಸುವ ಯೋಧರ ಪಡೆಯು ಸಿದ್ಧವಾಗಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವೇ ಟುಟು -22- ರೆಜಿಮೆಂಟ್.

ಸಿಐಎ ತರಬೇತಿ

1962ರಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಯುದ್ಧದ ಬಳಿಕ ಆಗ ಇಂಟೆಲಿಜೆನ್ಸ್ ಬ್ಯೂರೋ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರಾಗಿದ್ದ ಭೋಲಾನಾಥ್ ಮಲ್ಲಿಕ್, ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಚೀನಿಯರ ದುಸ್ಸಾಹಸವನ್ನು ಮಣಿಸಲು ಇಂತಹ ವಿಶೇಷ ಪರಿಣತಿ ಪಡೆದ ಯೋಧರ ಪಡೆ ಬೇಕು ಎಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದರು. ಅಳೆದು-ಸುರಿದು ಪ್ರಧಾನಿ ನೆಹರು ಒಪ್ಪಿಗೆ ಸೂಚಿಸಿದರು. ಚೀನಾದ ಗಡಿ ಭಾಗವನ್ನು ಒಳನುಗ್ಗುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಹೊಂದಿರುವ ಯೋಧರ ಅಗತ್ಯತೆ ಕೊನೆಗೂ ಅವರಿಗೆ ಮನವರಿಕೆ ಆಯಿತು ಎಂದು ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಟುಟು ರೆಜಿಮೆಂಟ್ ಸಿದ್ಧವಾಯಿತು. ಆಗ ಅದರಲ್ಲಿ ಇದ್ದವರು ಟಿಬೆಟ್ ನಿರಾಶ್ರಿತರು. ಅವರಿಗೆ ಅಮೆರಿಕ ಸಿಐಎ ಗೆರಿಲ್ಲಾ ಯುದ್ಧ ತರಬೇತಿ ನೀಡಿತು ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಎಂ-1, ಎಂ-2, ಎಂ-3ನಂತಹ ಆಧುನಿಕ ಬಂದೂಕುಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುವುದರ ಜತೆಗೆ ಕರಾರುವಕ್ ಪ್ರಯೋಗದ ಕುರಿತು ಕೂಡ ತರಬೇತಿ ನೀಡಲಾಗಿತ್ತು ಎನ್ನಲಾಗಿದೆ. ಕಡಿದಾದ ಬೆಟ್ಟ ಹತ್ತುವುದು, ಪ್ಯಾರಾ ಲೀಪಿಂಗ್, ಹಿಮಪಾತದಂತಹ ಕಠಿಣ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಬದುಕುಳಿಯುವ ಮಾರ್ಗದ ಬಗ್ಗೆ ಇವರಿಗೆ ವಿಶೇಷ ತರಬೇತಿ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ.

ತನ್ನದೇ ಆದ ತರಬೇತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ

ಈ ರೆಜಿಮೆಂಟಿನ ಯೋಧರ ನೇಮಕಾತಿಯೂ ಪರಮ ರಹಸ್ಯವಾಗಿಯೇ ಉಳಿದಿದೆ. ಸೇನಾ ಪಡೆಯ ಮೂರು ವಿಭಾಗದ ಅಧೀನಕ್ಕೂ ಇದು ಬರುವುದಿಲ್ಲ.ಇದು ತನ್ನದೇ ಆದ ತರಬೇತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಬದಲಾಗಿ ಭಾರತದ ಗುಪ್ತಚರ ಸಂಸ್ಥೆಯಾದ ರಿಸರ್ಚ್ ಆಂಡ್ ಅನಲೈಸಿಸ್ ವಿಂಗ್ (ಆರ್ ಎಡಬ್ಲ್ಯೂ) ಮೂಲಕ ಇದು ನೇರವಾಗಿ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿ ಕಚೇರಿಗೆ ರಿಪೋರ್ಟ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

ಒಂದು ನಿದರ್ಶನ

2018ರಲ್ಲಿ ಯುರೋಪ್ ದೇಶದ ಖ್ಯಾತ ಗಾಯಕರಾದ ಎಸ್ಟೋನಿಯಾ ಯಾನಾ ಕಾಸ್ಕ್ ಎಂಬವರು ತಮ್ಮ ಹೊಸ ಆಲ್ಬಂಗೆ ಗಡಿ ಭಾಗವಾದ ಉತ್ತರಖಂಡದ ಚಕ್ರತಾ (ಚಿತ್ರ ನೋಡಿ) ಎಂಬ ಕಣಿವೆ ಶೂಟಿಂಗ್ ಮಾಡಲು ಬಯಸಿದ್ದರು. ಡೆಹ್ರಾಡೂನ್ ನಿಂದ 100 ಕಿ.ಮೀ. ದೂರದ ಹಿಮಚ್ಛಾದಿತ ಪರ್ವತ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಅವರು ಕೆಲವೊಂದು ಫೋಟೋಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದರಷ್ಟೇ ! ಆಗಲೇ ಟುಟು ಯೋಧರು ಆಗಮಿಸಿ ಅವರನ್ನು ವಶಕ್ಕೆ ಪಡೆದುಕೊಂಡರು. ಯಾಕೆಂದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ಫೋಟೋ ತೆಗೆಯಬೇಕಾದರೂ (ಭಾರತದ ನಾಗರಿಕರು ಸೇರಿದಂತೆ) ಕೇಂದ್ರ ಗೃಹ ಸಚಿವಾಲಯದ ಅನುಮತಿ ಕಡ್ಡಾಯ. ಯೋಧರಿಗೆ ತರಬೇತಿ ನೀಡುವುದುಇಲ್ಲಿಯೇ.

ಯಶಸ್ವಿ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆ

1971ರ ಬಾಂಗ್ಲಾ ದೇಶ ವಿಮೋಚನೆ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯಲ್ಲೂ ಟುಟು ಪಡೆ ಮಹತ್ವದ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿತ್ತು. ಅಪರೇಶನ್ ಈಗಲ್ ಹೆಸರಿನ ಈ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯಲ್ಲಿ ಟುಟು ಪಡೆಯ 46 ಯೋಧರು ಹುತಾತ್ಮರಾಗಿದ್ದರು. ಇನ್ನು 1984ಕ ಅಪರೇಶನ್ ಬ್ಲೂ ಸ್ಟಾರ್, ಬಳಿಕದ ಅಪರೇಶನ್ ಮೇಘದೂತ್, ಕಾರ್ಗಿಲ್ ಯುದ್ಧದ ಅಪರೇಶನ್ ವಿಜಯದಲ್ಲೂ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಟುಟು ರೆಜಿಮೆಂಟ್ ವಹಿಸಿತ್ತು ಎಂಬುದಿಲ್ಲಿ ಗಮನಾರ್ಹ.

WFH ನಂತರ ಮೊದಲ ದಿನ ಆಫೀಸ್ ನಲ್ಲಿ

ಪ್ರಭಂಜನ ಮುತ್ತಿಗಿ

-

September 5, 2020

10

ಕಳೆದ ಮಾರ್ಚ್ ರಂದು ದೇಶದ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಗಳು ಭಾನುವಾರ ಸಂಪೂರ್ಣ ಲಾಕ್ ಡೌನ್ ಮಾಡಿ, ಸಂಜೆ ಎಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಮಹಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಚಪ್ಪಾಳೆ ತಟ್ಟುವ ಮೂಲಕ ವೈದ್ಯರಿಗೆ ಹಾಗೂ ಹೆಲ್ತ್ ವಾರಿಯರ್ಸ್ ಗೆ ಬೆಂಬಲ ಸೂಚಿಸಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದ ದಿನದಿಂದಲೇ IT ಕೆಲಸ ಮಾಡುವವರು, ವರ್ಕ್ ಫ್ರಮ್ ಹೋಮ್-WFH- ಮಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭ ಮಾಡಿದ್ದರು.

ತರಾತುರಿಯಲ್ಲಿ WFH ಕೆಲಸ ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದರಿಂದ ಕೆಲವರು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಡೆಸ್ಕ್ ಹತ್ತಿರ ಇಟ್ಟ ವಸ್ತುಗಳು ಹಾಗೇ ಬಿಟ್ಟು ಬಂದರು. ಕೆಲಸ ಮಾಡುವ ಕಂಪನಿಗಳು “ಮುಂದಿನ ಸುತ್ತೋಲೆ ಕೊಡುವ ವರೆಗೆ” ಎಲ್ಲರೂ ಮನೆಯಿಂದಲೇ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬೇಕು ಹಾಗೂ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಆಫೀಸ್ ಬರುವುದು ಹಾಗು ಅಲ್ಲಿರುವ ವಸ್ತುಗಳನ್ನ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವಂತಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು. ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಯಾರಿಗೆ Laptop ಇರಲಿಲ್ಲವೋ ಅವರ ಮನೆಬಾಗಿಲಿಗೆ laptop ತಲುಪಿಸುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿದ್ದರು.

ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಖುಷಿಯಿಂದಲೇ WFH ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಹಲವಾರು ಕಾರಣಗಳಿತ್ತು. ಜೀವನ, ಸಮಯದ ಚಕ್ರದ ಜೊತೆ ಮುಂಜಾನೆ ಓಡಲು ಶುರುಮಾಡಿದರೆ ರಾತ್ರಿ ಹನ್ನೆರೆಡು ಹೊಡೆದರೂ ನಿಲ್ಲುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ತರಾತುರಿಯಲ್ಲಿ ಮುಂಜಾವಿನ ವಾಕಿಂಗ್, ಕಾಫೀ, ಸ್ನಾನ ದೇವರಿಗೆ ಒಂದ್ ನಮಸ್ಕಾರ ಹಾಕಿ,ಮಕ್ಕಳನ್ನ ಶಾಲೆಗೋ, ಡೇ ಕೇರ್ ಗೋ ಬಿಟ್ಟು, ಅಮ್ಮ, ಹೆಂಡ್ತಿ ಕೊಟ್ಟ ತಿಂಡಿ ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿನ ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಬಗ್ಗೆ ಗೊಣಗಾಡುತ್ತಾ ಅವಸರದಲ್ಲೇ ತಿಂದು ಬೆನ್ನಿಗೆ ಬ್ಯಾಗ್ ಹಾಕಿ ಊಟದ ಚೀಲ ಹಿಡಿದು ಬೈಕ್, ಬಸ್ ಅಥವಾ ಕ್ಯಾಬ್ ಹತ್ತುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಬೆವರು ಕಿತ್ತುತ್ತಿತ್ತು. ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದ್ದ ಕೆಲಸ ಒಂದು ತೂಕವಾದರೆ ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿನ ಟ್ರಾಫಿಕ್ ದಾಟಿ ಆಫೀಸ್ ಮುಟ್ಟುವುದೇ ಮತ್ತೊಂದು ತೂಕ ಹಾಗು ಪ್ರಯಾಸದಾಯಕವಾಗಿತ್ತು. ಎಷ್ಟೇ 9 ಗಂಟೆಯೊಳಗೆ ಆಫೀಸ್ ಸೇರಬೇಕು ಎಂದು ಕೊಂಡಿದ್ದರು ದಿನನಿತ್ಯ ಒಂದಲ್ಲಾ ಒಂದು ಕಾರಣದಿಂದ ಅರ್ಧ ಗಂಟೆ ತಡವಾಗೇ ಆಫೀಸ್ ಸೇರಿ ಸಮಯ ಸರಿದೂಗಿಸಲು ಸಂಜೆ ಹೆಚ್ಚು ಹೊತ್ತು ಕೆಲಸ ಮಾಡಿ, ಮತ್ತೆ ಅದೇ ರಾಗ ಅದೇ ಕಥೆ ಮನೆ ಸೇರುವುದರಲ್ಲಿ ತಡರಾತ್ರಿ ಯಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು.

ವರ್ಕಿಂಗ್ ವಿಮೆನ್, ಸಿಂಗಲ್ ಪೇರೆಂಟ್ಸ್ ದು ಕಥೆ ಇನ್ನು ವಿಭಿನ್ನ. ಆದರೆ ಸಮಯ ಕಳೆದಂತೆ WFH ಅನ್ನುವುದು ಅದರ ಪರಿಮಿತಿ, ವಿದ್ಯುತ್, ಇಂಟರ್ನೆಟ್, laptop ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಮಕ್ಕಳು, ದೊಡ್ಡವರು, ಸಣ್ಣ ಮನೆಗಳು, ಇಬ್ಬರೂ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಲೂ ಆಗದಂತ ಸನ್ನಿವೇಶ, ಇಬರಿಗೂ ಕಾನ್ಫೆರನ್ಸೆ ಕಾಲ್ಸ್ ಇದ್ದಾರೆ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಮಾತಾಡುವಾಗ ಆಗುವ ತೊಂದರೆ, ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳ ಆನ್ಲೈನ್ ಕ್ಲಾಸೆಸ್.. ಒಂದಾ ಎರೆಡಾ… wfh ಎಷ್ಟು ಉಪಕಾರಿಯೋ ಅಷ್ಟೇ ತನ್ನದೇ ಆದ ದೈಹಿಕ, ಮಾನಸಿಕ ಹಾಗು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ತಂದು ಹಾಕಿರುವುದು ಅಷ್ಟೇ ಸತ್ಯ.

ಕಳೆದ ಆರು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ನಿಧಾನವಾಗಿ wfh ಕೆಲ್ಸಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಸಾಗಿದ್ದ ನಮಗೆ ಅಷ್ಟೇ ನಿಧಾನವಾಗಿ ತೀರಾ ಅಗತ್ಯ ವಿರುವವರನ್ನ ಮೊದಲಿಗೆ ಆಫೀಸ್ ಬರುವಂತೆ ಕಂಪನಿಗಳು ಹೇಳಿದವು. ಕೋವಿಡ್-19 ನಿಯಮದಂತೆ ಮಾಸ್ಕ್, ಸ್ಯಾನಿಟೈಝೆರ್, ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಂತರ, ಒಂದು ಕ್ಯಾಬ್ ನಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಇಬ್ಬರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಪ್ರಯಾಣ ಮುಂತಾದ ಮುಂಜಾಗ್ರತೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಆಫೀಸ್ ಪ್ರಾರಂಭ ಮಾಡಿದವು. ಅದರಂತೆ ಆರುತಿಂಗಳ ನಂತರ ಆಫೀಸ್ ಹೋದಾಗ ಆದ ಅನುಭವವೂ ವಿಚಿತ್ರ , ಅದ್ಭುತ ಹಾಗು ಅವಿಸ್ಮರಣೀಯ.

ಬೇಸಿಗೆ ರಜೆಯ ನಂತರ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುವ ಮಕ್ಕಳಂತೆ

ಬೇಸಿಗೆ ರಜೆಯ ನಂತರ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುವ ಮಕ್ಕಳ ಹಾಗೆ ಅಯ್ಯೋ ಆಫೀಸ್ ಹೋಗ್ಲೇ ಬೇಕಾ ಎಂದು ಅನ್ನಿಸಿದರೂ ಅದೇನೋ ಖುಷಿ, ಅದೇನೋ ಉದ್ವೇಗ ಅದೇನೋ ಲವಲವಿಕೆ.ಮುಂಜಾನೆ ಬೇಗ ಎದ್ದು ವಾಕಿಂಗ್ ಮುಗ್ಸಿ ಎಂಟು ಗಂಟೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸ್ನಾನ, ತಿಂಡಿ ಮುಗಿಸಿ, ಬೆನ್ನಿಗೆ ಬ್ಯಾಗ್ ಹಾಕಿ, ಕೈಯಲ್ಲಿ ಊಟದ ಬಾಕ್ಸ್ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ನೀಟಾಗಿ ಪಾಲಿಶ್ ಮಾಡಿದ ಬೂಟು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಮೊಬೈಲ್ ನಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾಬ್ ಲೊಕೇಶನ್ ಟ್ರ್ಯಾಕ್ ಮಾಡುತ್ತಾ, ಕ್ಯಾಬ್ ಬರೋದು ಐದು ನಿಮಿಷ ತಡವಾದರೂ ಒಂದು ಘಂಟೆ ಕಳೆದಂತೆ ಭಾಸವಾಗಿತ್ತು. ಅಂತೂ ಕ್ಯಾಬ್ ಮನೆ ಮುಂದೆ ಬಂದತಕ್ಷಣ ಒಳಹೋಗಿ ಕುಳಿತು ಹೊರಗೆ ನಿಂತಿದ್ದ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಹೆಂಡತಿ ಮಕ್ಕಳು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಬಾಯ್ ಹೇಳಿದ್ದು ಮೊದಲನೆಯ ಅನುಭವ ಎನ್ನಬಹುದು. ಹೀಗೆ ಯಾವತ್ತೂ ಎಲ್ಲರೂ ನಿಂತು ಆಫೀಸ್ ಗೆ ಬೀಳ್ಕೊಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ.

ಕ್ಯಾಬ್ ಒಳಗೂ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಪರಧಿ ಬಂದಿತ್ತು, ಕ್ಯಾಬ್ ಡ್ರೈವರ್ ಹತ್ತಿರ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ ಮುಂಚೆ ಒಂದು ಕ್ಯಾಬ್ ನಲ್ಲಿ 4 ಜನ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆವು ಆದರೆ ಈಗ ಇಬ್ಬರು ಅದು ಪರಧಿಯ ಆಚೆ. ಹಾಗೆ ಟ್ರಾಫಿಕ್ ದಾಟಿ ಆಫೀಸ್ ಹೋಗೋದ್ರಲ್ಲಿ ತಡ ಆಗಬಹುದು ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ! ಆದರೆ ಕೋವಿಡ್ ಎಫೆಕ್ಟ್ ನಿಂದ ಆಶ್ಚರ್ಯ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಲ್ಕ್ ಬೋರ್ಡ್ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ! ಒಂದುವರೆ ಘಂಟೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ಸಮಯ ಕೇವಲ ಮೂವತ್ತು ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ಆಫೀಸ್ ಸೇರಿದ್ದು ವಿಶೇಷವಾಗಿತ್ತು.

ಆಫೀಸ್ ಗೇಟ್ ಹತ್ತಿರ ಹೋದಾಗ, ಎಲ್ಲವೂ ಏನೋ ಹೊಸದು ಎನ್ನೋ ಭಾವನೆ. ಆಫೀಸ್ ಕ್ಯಾಂಪಸ್ ನಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದ್ದ ಗಿಡಗಳೆಲ್ಲ ಹೇರಳವಾಗಿ ಬೆಳದು ಹೂವು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದವು, ಲಾಗಿನ್ ಗೆ ಇನ್ನು ಮೂವತ್ತು ನಿಮಿಷ ಬಾಕಿ ಇದ್ದ ಕಾರಣ ಹಾಗೆ ಕ್ಯಾಂಪಸ್ ಒಂದು ಸುತ್ತು ಹಾಕಿ ಬರುವಾ ಎಂದು ಹೋದಾಗ, ಹುಲ್ಲು ಹಾಸಿನ ಮಧ್ಯ ಇದ್ದ ಕಾಲು ದಾರಿ ಕಾಣೆಯಾಗಿ ಹುಲ್ಲು ಹೇರಳವಾಗಿ ಹಸಿರಾಗಿ ಬೆಳೆದಿತ್ತು. ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದ ಕಾರಂಜಿ ಅದರ ಸುತ್ತಲೂ ನೀಟಾಗಿ ಕಟ್ ಮಾಡಿದ ಗಿಡಗಳಿಂದ ಕಂಗೊಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಯಾವುದೊ ಹೊಸಾ ಕೆಲ್ಸಕ್ಕೆ ಸೇರಿದಾಗ ಹೊಸಾ ಆಫೀಸ್ ಹೋದಂಥ , ಬೇರೆ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಇರುವ ಆಫೀಸ್ ಹೋದಂಥ ಅನುಭವ. ಮುಂದೆ ಹಾಗೆ ಗೆಳೆಯರೆಲ್ಲಾ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವ ಬೆಂಚ್, ಆಟದ ಮೈದಾನ ಎಲ್ಲವೂ ಏನೋ ನವ ನವೀನ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಉಡುಗೆ ಉಟ್ಟು ನಿಂತಂತೆ ನಿಮಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎನ್ನುವಂತೆ ನನ್ನನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಿರುವಂತೆ ಅನ್ನಿಸಿತು.

ತಾನೇ ತೆರೆವ ಬಾಗಿಲು

ಗಾಜಿನ ಬಾಗಿಲು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ತೆಗೆದು ಒಳಬರುವಂತೆ ಸ್ವಾಗತಿಸಿತು, ಒಳ ಹೋಗಿ ಲಿಫ್ಟ್ ಹತ್ತಿರವೂ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ, ಲಿಫ್ಟ್ ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ನನ್ನ ಮಹಡಿಯ ಬಟನ್ ಒತ್ತಿ ನಿಂತುಕೊಂಡಾಗಲೂ ಒಳಗಿದ್ದಿದ್ದು ಕೇವಲ ಇಬ್ಬರು. ಆಫೀಸ್ ನಲ್ಲಿ ಗೊತ್ತಿರುವವರನ್ನ ಮಾತ್ರ ಮಾತನಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನಾನು, ಇಂದು ಲಿಫ್ಟ್ ನಲ್ಲಿ ಪರಿಚಯವಿಲ್ಲದಿದ್ದರು ಮೊದಲನೇ ಸಾರಿ ಹಾಯ್ ಹೇಳಿ ನನ್ನ ಐದನೇ ಮಹಡಿ ಬಂದ ತಕ್ಷಣ ಹೊರಬಂದಾಗ ಅಲ್ಲಿಯೂ ಆಶ್ಚರ್ಯ, ಫ್ರಂಟ್ ಡೆಸ್ಕ್ ಹೂಗಳಿಂದ ಕಂಗೊಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು , ಯಾವಾಗಲೂ ಜನ ಜಂಗುಳಿ ಇದ್ದ ಸೋಫಾ ಚೇರ್ ನ್ಯೂಸ್ ಪೇಪರ್ಸ್ ಎಲ್ಲವೂ ಖಾಲಿ. ರಿಸೆಪ್ಶನಿಸ್ಚ್ ಗೂ ಒಂದು hi ಹೇಳಿ, ನನ್ನ id ಸ್ಕಾನ್ ಮಾಡಿ, ತೆರೆದ ಬಾಗಿಲ ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ನನ್ನ ಡೆಸ್ಕ್ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗುತ್ತಿರುವಾಗ ಅದೇನೋ ಪುಳಕ.

ಇಡೀ ಫ್ಲೋರ್ ವಿಭಿನ್ನ

ಐಟಿ ಕಂಪೆನಿಗಳಲ್ಲಿ ಮುಂಚೆ ಇಂದಲೂ ಹೌಸ್ ಕೀಪಿಂಗ್ ಸ್ಟಾಫ್ ದಿನವೂ ನೀಟಾಗಿ ಆಫೀಸ್ ಡೆಸ್ಕ್ ಇಡುತ್ತಿದ್ದುದು ಇತ್ತಾದರೂ, ಇವತ್ತು ಅದೇನೋ ಇಡೀ ಫ್ಲೋರ್ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ನಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಡೆಸ್ಕ್ ಗಳ ಮೇಲೆ ನಾವು ಬೆಳೆಸುತ್ತಿದ್ದ ಚಿಕ್ಕ ಚಿಕ್ಕ ಗಿಡಗಳು, ಬಳ್ಳಿಗಳು ಎತ್ತರ ಹಾಗು ಉದ್ದ ಉದ್ದ ಬೆಳೆದಿದ್ದವು. ನಾವು ಆಫೀಸ್ ಬರದಿದ್ದರೂ ಹೌಸ್ ಕೀಪಿಂಗ್ ನವ್ರು ಎಲ್ಲಾ ಗಿಡ ಗಳನ್ನ ಚನ್ನಾಗಿ ನೀರೆರೆದು ಬೆಳೆಸಿದ್ದರು. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಹಲವು ಬಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ವಿವಿಧ ಬಣ್ಣದ ಹೂಗಳು ನಮ್ಮನ್ನ ಸ್ವಾಗತಿಸುವಂತೆ ಕಂಗೊಳಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಹಾಗೆ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿ ನನ್ನ ಡೆಸ್ಕ್ ಹತ್ತಿರ ಬಂದಾಗ ಆರು ತಿಂಗಳ ನಂತರ ಕೂಡಾ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ವಸ್ತುಗಳು ನನಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದಂತಿತ್ತು.

ನಾಲ್ಕು ಜನ ಕೂಡುತ್ತಿದ್ದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಇಬ್ಬರು ಕೂಡುವಂತೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಜೊತೆಗೆ ಪ್ರತಿ ಡೆಸ್ಕ್ ಗೆ, ಪ್ರತಿ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಸ್ಯಾನಿಟೈಸರ್, ಮಾಸ್ಕ್ ಇಟ್ಟಿದ್ದರು, ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವ ಚೇರ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಉಪಯೋಗಿಸಿ ಎಸೆಯಬಹುದಾದ ತೆಳು ಬಟ್ಟೆ ಹಾಸಿದ್ದರು.

ಒಮ್ಮೆ ಸುತ್ತಲೂ ಕಣ್ಣಾಡಿಸಿದಾಗ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬ ಗೆಳೆಯರು ಒಂದು ಒಂದು ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಬಂದಿದ್ದರು. ಆರು ತಿಂಗಳು ಗಡ್ಡ ಕೂದಲು ಬೆಳೆಸಿದ್ದ ಒಬ್ಬರು ನನ್ನ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಎಂದು ಗುರುತು ಸಿಗದಷ್ಟು ಮುಖ ಚರ್ಯ ಬದಲಾಗಿತ್ತು! ಮತ್ತೊಬ್ಬರು ಫುಲ್ ಬಾಲ್ಡ್! ಮಗದೊಬ್ಬರು ತಮ್ಮ ಕೂದಲಿಗೆ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದ ಡೈ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ್ದಾಕ್ಕಾಗಿ ಪೂರ್ತಿ ಬಿಳಿ ತಲೆ!. ಮೀಸೆ ತೆಗೆದವರೆಷ್ಟೋ! ಜೊತೆಗೆ ಆರುತಿಂಗಳಿಂದ ಮೇಕಪ್ ಮಾಡುವುದು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದ ಒಬ್ಬ ಮಹಿಳಾ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಯಾರು ಎಂದು ಕಂಡು ಹಿಡಿದವರಿಗೆ ಬಹುಮಾನ ಎಂಬ ಫಲಕ ಬೇರೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಹೇಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾ ಹೋದರೆ ಮುಗಿಯದ ಕಥೆ. ಅದಕ್ಕಿಂತ ಬೇಸರದ ಸಂಗತಿ ಎಂದರೆ, ಗೆಳೆಯರು ಒಂದಿಬ್ಬರು ಕರೋನಾದಿಂದ ಪ್ರಾಣ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದರು, ಅವರ ಡೆಸ್ಕ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಅವರ ಫೋಟೋ ಹಾಗು ಶ್ರದ್ಧಾಂಜಲಿ ಫಲಕಗಳು ಕರೋನಾದ ಕರಾಳ ಛಾಯೆ ತೋರಿಸುತ್ತಿತ್ತು.

ತುಂಬಾ ದಿನಗಳ ನಂತರ ಭೇಟಿ ಆಗಿದ್ದರು, ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಂತರ ಕಾಯ್ದುಕೊಂಡು ದೂರದಿಂದಲೇ ಶೇಕ್ ಹ್ಯಾಂಡ್ ಬದಲು ಭಾರತೀಯರಂತೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ ಶುಭಾಶಯಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡು ಎಲ್ಲರೂ ಕಾಫೀ ಕುಡಿಯಲು ಹೋದೆವು. ಫುಡ್ ಕೋರ್ಟ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಂತರ, ಪೇಪರ್ ಕಪ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ ಕಾಫೀ, ಒಂದು ಟೇಬಲ್ ಗೆ ಇಬ್ಬರು ಕೂಡುವಂತೆ ಮಾತ್ರ ವ್ಯವಸ್ಥೆ!. ಮಾಸ್ಕ ತೆಗೆದು ಕಾಫೀ ಕುಡಿಯುವುದು ಹೇಗೆ ಎಂಬ ಚರ್ಚೆ ಇಂದ ಶುರುವಾಗಿದ್ದು ಕಳೆದ ಆರುತಿಂಗಳಲ್ಲಿ WFH ಮನೆ, ಹೆಂಡತಿ ಮಕ್ಕಳು, ಪಾರ್ಟಿ, ಆಫೀಸ್ ಇವೆಂಟ್ಸ್ , ಔಟಿಂಗ್ಸ್, onsight ಟ್ರಿಪ್ಸ್, ಹಾಗು TGIF ಡ್ರಿಂಕ್ಸ್ ಹಾಗು birthday ಪಾರ್ಟಿ ಗಳನ್ನ ಮಿಸ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದು, ಒಬ್ಬಬ್ಬರದು ಒಂದೊಂದು ಅನುಭವ ಹೇಳುತ್ತಾ ಹೋದರು.

ಬೆಂಗಳೂರು ಬಿಟ್ಟವರೆಷ್ಟೋ, ಇಲ್ಲೇ ಇದ್ದು ಎಲ್ಲೂ ಹೋಗಲಾಗದೆ ನರಳಾಡಿದವರು, ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಒಂದು ಕಡೆ, ಲಾಕ್ ನಾವು ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ಲಾಕ್ ಆಗಿದ್ದು ಹೇಗೆ ಕೊನೆಯಿಲ್ಲದ ಅನುಭವಗಳ ಹಂಚಿಕೆ ಮಧ್ಯೆ, ಈ ಕರೋನ ಭೀತಿ ನಡುವೆ ಆಫೀಸ್ ಬರುವಾಗ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಂಡತಿ, ತಾಯಿ, ಗಂಡ, ಮಕ್ಕಳು ಕೊಟ್ಟ ಸಲಹೆಗಳನ್ನ ಪಾಲಿಸುವ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾ ಕೊನೆಗೂ ಅರ್ಧ ದಿನ ಕಳೆದಿದ್ದು ಗೊತ್ತಾಗಲೇ ಇಲ್ಲ. ಉತ್ತರಾರ್ಧ ಮಾಮೂಲಿನಂತೆ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ಹೋಗಿದ್ದು.. ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಜೀವನ ಅದೇ ಕೆಲಸದ ಚಕ್ರ ಎನ್ನುವಂತೆ ಇದ್ದರೂ, ಈಗ ಆದ ಬದಲಾವಣೆ ಲೈಫ್ ಟೈಮ್ ನಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯ ಎಂದೆನಿಸಿತು. ಏನೇ ಇರಲಿ ಈ ರೀತಿಯ ಬ್ರೇಕ್ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಜನರಿಗೆ ಬೇಕಿತ್ತೇನೋ! ಪ್ರಪಂಚದ ಭಾರ ಕಡಿಮೆ ಆಗಬೇಕಿತ್ತೇನೋ. ಸಮಯದ ಪರಿವಿಲ್ಲದೆ ಓಡುತ್ತಿದ್ದವರಿಗೆ, ಹಣವೇ ಮುಖ್ಯವಾಗಿದ್ದವರಿಗೆ, ಪಾರ್ಟಿಗಳಲ್ಲಿ ತಲ್ಲೀನರಾಗಿದ್ದವರಿಗೆ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಬ್ರೇಕ್! ಹಾಕಿ ಜೀವನದ, ಜೀವದ ಮೌಲ್ಯ ತಿಳಿಸಿದ್ದು, ಇದು ಕರೋನದಿಂದ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು ಮುಂದೆ ಮಾಡುವ ಕೆಲಸದ ರೀತಿಗೆ, ಹೊಸಾ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ಯೊಂದಿಗೆ IT ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ಇಂದಿನಿಂದಲೇ ನಾಂದಿ ಪೂಜೆ ಮಾಡಿದಂತಿತ್ತು.

ಕಿರಣ್ ಮಾಡಾಳು

ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿರುವ ಚಿತ್ರ ರಚಿಸಿದವರು ಕಿರಣ್ ಮಾಡಾಳು. ಅರಸೀಕರೆ ತಾಲೂಕು ಮಾಡಾಳು ಗ್ರಾಮದ ಕಿರಣ್ ಫೈನ್ ಆರ್ಟ್ಸ್ ಓದಿದ್ದಾರೆ.ಇಲ್ ಸ್ಚ್ರೇಷನ್, ವ್ಯಂಗ್ಯ ಚಿತ್ರ , ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಗ್ರಾಫಿಕ್ಸ್ ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ಅವರಿಗೆ ಪರಿಣತಿ. ಆಧ್ಯಾತ್ಮಸಂಗತಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ವಿಶೇಷ ಪಾಂಡಿತ್ಯ. ನಾಡಿನ ಪ್ರಮುಖ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಲಾವಿದರಾಗಿ ದುಡಿದ ಅನುಭವ. ಪ್ರವಾಸ ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಯನದಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿ.ಅವರ ಸಂಪರ್ಕ ಸಂಖ್ಯೆ 9964655156

ಜೋಗದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ 120 ಕೋಟಿ ರೂ ಮಂಜೂರು

ಪ್ರವಾಸ

ಕನ್ನಡಪ್ರೆಸ್.ಕಾಮ್ ವರದಿ

-

September 4, 2020

1

ಶಿವಮೊಗ್ಗ ಜಿಲ್ಲೆ ಪ್ರಾಕೃತಿಕ ಸೊಬಗಿನ ತಾಣ. ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮಕ್ಕೆ ತೆರೆದ ಅವಕಾಶಗಳಿವೆ.ಕೋಟೆ,ಕೊತ್ತಲಗಳುಶಿಲ್ಪಕಲಾ
ದೇಗುಲಗಳು,ರಮಣೀಯ ನಿಸರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೆಸರುವಾಸಿ.

ಜಗತ್ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಜೋಗ ಜಲಪಾತ ಹೃನ್ಮನಗಳನ್ನ ತಣಿಸುವ ಸಮೃದ್ಧ ಪರಿಸರ.
ಜೋಗದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಾಧಿಕಾರ
ಕಾರ್ಯಶೀಲವಾಗಿದೆ. ಜೋಗ,ಇಷ್ಟೂ ಕಾಲ ಪ್ರವಾಸೀ ಆಕರ್ಷಣೆ ಹೊಂದಲು ಕಾಯುತ್ತಿತ್ತು. ಅನೇಕ ಯೋಜನೆಗಳು ಅಗತ್ಯವಿದ್ದವು. ಅಂತಹ ಹಲವು ಯೋಜನೆಗಳನ್ನ ರಾಜ್ಯದ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಗಳಾದ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ನವರು ರೂಪಿಸಿದ್ದರು.ಅವರ ಕನಸನ್ನ ನನಸು ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ಶಿವಮೊಗ್ಗ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಸಂಸದ
ಬಿ.ವೈ.ರಾಘವೇಂದ್ರ ಅವರುಕ್ರಿಯಾಶೀಲರಾದರು. ಯೋಜನೆಗಳ ಮಂಜೂರಾತಿಗೆ ರಾಜ್ಯ ಮತ್ತು ಕೇಂದ್ರದ ನಡುವೆ ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ಸಮನ್ವಯತೆ ಸಾಧಿಸಿದರು.ಅದರ ಫಲವಾಗಿ ಈಗ ಜೋಗವನ್ನು ಆಕರ್ಷಣೀಯಗೊಳಿಸಲು 120 ಕೋಟಿ ರೂ ಗಳ ಯೋಜನೆಗೆ ಮಂಜೂರಾತಿ ದೊರೆತಿದೆ.

ಸಂಸದರ ಪ್ರಯತ್ನದ ಫಲವಾಗಿ ಜೋಗ ಸರ್ವಋತು ಜಲಪಾತವಾಗಲಿದೆ. ದೀಪಾಲಂಕಾರ
ಸೌಲಭ್ಯ ಸಹಿತ ಅನುಪಮ ಪ್ರೇಕ್ಷಣೀಯ ಸ್ಥಳವಾಗಲಿದೆ.ವಿಶೇಷವೆಂದರೆ ಬೇಸಿಗೆಯಲ್ಲೂ ಶನಿವಾರ- ಭಾನುವಾರ ಜಲಪಾತದಲ್ಲಿ ನೀರು ಧುಮ್ಮಿಕ್ಕಲಿದೆ.ಕೆಪಿಸಿ ಅವರ ಸಹಭಾಗಿತ್ವದಿಂದ ಇದು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿದೆ.
ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಜಿಪ್ ಲೈನ್ ಅಳವಡಿಕೆಯಿಂದಾಗಿ
ಜೋಗ ಸಾಹಸಿ ತಾಣವಾಗಿ ಕಂಗೊಳಿಸಲಿದೆ. ಸುಸಜ್ಜಿತ ವಾಹನ ನಿಲ್ದಾಣ,ನೋಡುಗರಿಗೆ ವೀಕ್ಷಣಾ ಗೋಪುರ,ಅತ್ಯಾಧುನಿಕ
ಹೋಟೆಲ್,ಹೂದೋಟ,ಸೂಕ್ತವಾಗಿ ವಾಹನಗಳ ಪಾರ್ಕಿಂಗ್,ಜಲಸಾಹಸ,ದೋಣಿ ವಿಹಾರಗಳಿಗೆ ಜಲಮೂಲಗಳ ರಕ್ಷಣೆ,ಈಜುಕೊಳ,ಪ್ರವಾಸಿಗಳಿಗೆ
ತಂಗುವುದಕ್ಕೆ ಕಾಟೇಜುಗಳು, ಇತ್ಯಾದಿ ಉತ್ತಮ ವಸತಿ ಸೌಕರ್ಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಂಜೂರಾತಿ
ದೊರೆತಿದೆ.ಪ್ರವಾಸಿಗಳಿಗೆ ಎಬಿ ಸೈಟ್ ವೀಕ್ಷಣೆ ಮಾಡಲು ರೋಪ್ ಲೈನ್ ವಿಶಾಲ ರಸ್ತೆಗಳು ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಲಿವೆ.

ಅಭಿನಂದನೆ : ರಾಜ್ಯ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಕಾರ್ಯಪಡೆ ಸದಸ್ಯ ಮತ್ತು ಶಿವಮೊಗ್ಗ ಜಿಲ್ಲಾ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ವೇದಿಕೆ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಲಕ್ಷ್ಮೀನಾರಾಯಣ ಕಾಶಿ, ನಮ್ಮ
ಕನಸಿನ ಶಿವಮೊಗ್ಗದ ಶ್ರೀಗೋಪೀನಾಥ್ ಮತ್ತು ಶಿವಮೊಗ್ಗ ಜಿಲ್ಲೆ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ವೇದಿಕೆ ಉಪಾಧ್ಯಕ್ಷ ಶಂಕರಪ್ಪ,
ಸಹ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ ಅ.ನಾ.ವಿಜಯೇಂದ್ರ,
ನಿರ್ದೇಶಕರಾದ ಡಾ.ಸುಧೀಂದ್ರ, ಕೆ.ಜಿ.ಮಂಜುನಾಥ ಶರ್ಮ, ಸುಕುಮಾರ್, ಶ್ರೀಮತಿ ನಿರ್ಮಲಾ ಕಾಶಿ ಹಾಗೂ ಸದಸ್ಯರು,
ಸಂಸದ ರಾಘವೇಂದ್ರ ಅವರಿಗೆ ಅಭಿನಂದನೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಅಭದ್ರತೆ ಬದುಕಿನ ಭಾಗ ಅಲ್ಲವೇ?

ಶ್ರೀದೇವಿ ಅಂಬೆಕಲ್ಲು

-

September 4, 2020

0

ಕೊರೊನಾ ಎಂಬ ಕಾಯಿಲೆ ಬಂದ ಕಾಲದಿಂದ ಏನೆಲ್ಲಾ ಆಗೋಯ್ತು. ಕಾಲಕಾಲಕ್ಕೆ ಲಾಕ್‍ಡೌನ್ ಆಯ್ತು. ನಿಯಮಗಳು ಜಾರಿಗೆ ಬಂದವು. ಎಂತಹದ್ದೇ ಕಷ್ಟ ಬಂದಾಗ ದೇವರಿದ್ದಾನೆ ಬಿಡು ಎಂದುಕೊಂಡು ದೇವಸ್ಥಾನಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿ, ದೇವರಿಗೆ ಹರಕೆ ಹೊತ್ತು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತುಸು ನೆಮ್ಮದಿ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದ ದೇವರ ಗುಡಿಗಳೂ ಬಂದ್ ಆದವು. ದೈವದೆಡೆಗೆ ಅಪಾರ ನಂಬಿಕೆ ಹೊಂದಿದ ಭಕ್ತಗಣಗಳ ಮನದೊಳಗೆ “ದೇವರಿದ್ದಾನಾ ಅಥವಾ ದೇವರೇ ಇದೆಲ್ಲವನ್ನು ಮಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನಾ?’ ಎನ್ನುವ ಸಂಶಯ ಮೂಡಿಸಿದ್ದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ.ದಿನೇ ದಿನೆ ಕೊರೊನಾ ರೋಗಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದರೂ ಸಹ (ಕೆಲವು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ)ಎಲ್ಲವೂ ತೆರವುಗೊಂಡಿದ್ದು ಜನರಿಗೆ ಎಂದಿನಂತೆ ಓಡಾಡಲು ಅವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕಿದೆ.

ಇದೆಲ್ಲವನ್ನು ಗಮನಿಸಿದರೆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಒಂದೇ ತೆರನಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಸ್ಪಷ್ಟ.
ಕೊರೊನಾ ಬಂದಾಗಿನಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿನವರ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಸಂಕಷ್ಟ. ಮುಂದೇನು, ಬದುಕಿಗೆ ದಾರಿ ಯಾವುದು ಎನ್ನುವ ಅನಿಶ್ಚಿತತೆ ಕಾಡಿದ್ದು ಅಷ್ಟೇ ಸತ್ಯ. ಬದಲಾವಣೆ ಬದುಕಿನ ಭಾಗವೇ. ಬದುಕೆಂಬ ಕಾಲಚಕ್ರದಲ್ಲಿ ಏರಿಳಿತಗಳು ಸಹಜ. ಅದನ್ನು ನಿಖರವಾಗಿ ಹೇಳುವುದು ಸುಲಭ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಬದುಕಿನ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರಗಳು ಗಣಿತದಂತೆ ನಿಖರವಾಗಿಲ್ಲ. ಬುದ್ಧಿವಂತ ಮನುಷ್ಯ ಯಾವಾಗಲೂ ಅನಿಶ್ಚಿತತೆಯಿಂದಲೇ ಕೂಡಿರುತ್ತಾನೆ. ಅನಿಶ್ಚಿತತೆಯಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುವುದು ಅಂದರೆ ಅದೊಂದು ರೀತಿಯ ಧೈರ್ಯವೇ ಸರಿ.

ಮತ್ತೊಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ “ಅನಿಶ್ಚಿತತೆಯ” ಖಚಿತತೆಯನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವುದು.ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಯಾವುದೇ ಆಗಿರಲಿ, ಅದನ್ನು ಹೃದಯಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವ ಜಾಣ್ಮೆ ಬೇಕು. ವಿಜ್ಞಾನದ ವಿಷಯಗಳಂತೆ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಕಾರಣ ಮತ್ತು ಪರಿಣಾಮವನ್ನು “ಬದುಕಿನ ಹಾದಿ’ ಒಳಗೊಂಡಿಲ್ಲ. ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಏರಿಳಿತಗಳಿಗೆ ಕಾರಣ ಏನೋ ಇರಬಹುದು, ಹಾಗೆನೇ ಅದರ ಪರಿಣಾಮ ಇನ್ನೇನೋ ಆಗಿರಬಹುದು. ಅಂದರೆ ನಾವು ಎಣಿಸಿದಂತೆ ಇರದು. ನೀರನ್ನು 100 ಡಿಗ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಕುದಿಸಿದರೆ ಕ್ರಮೇಣ ಆದು ಆವಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಅದು ವಿಜ್ಞಾನ. ಅದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿದಿರುವ ವಿಚಾರ. ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಅದು ನಿಶ್ಚಿತ. ಆದರೆ ಜೀವನ ಹಾಗಲ್ಲವಲ್ಲ.

ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅಭದ್ರತೆ ಕಾಡುವುದು ಸಹಜ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಆ ಅಭದ್ರತೆಗಳೇ ಮನುಷ್ಯನ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿ ಮಾರ್ಪಡಬಹುದು. ಯಾಕಂದರೆ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ಅವರದ್ದೇ ಆದ ವೈಯಕ್ತಿಕತೆ ಇರುತ್ತದೆ. ತಾನು ಮತ್ತೊಬ್ಬರಂತೆ ಇರಬೇಕು ಎಂದುಕೊಂಡರೆ ಅದರಲ್ಲಿ ಭಿನ್ನತೆ ಏನೂ ಇರದು. ವಿಭಿನ್ನತೆ ಇಲ್ಲದೇ ಇದ್ದರೆ ಜಗತ್ತು ಅತಿ ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯನಾ? ಇಲ್ಲವಲ್ಲ.

ಕೆಲವರಿಗೆ ಬದಲಾವಣೆಗೆ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡುವುದಕ್ಕೂ ಭಯ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಅವರಲ್ಲೊಂದು ಅನಿಶ್ಚಿತತೆಯ ಭಯ ಕಾಡುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯಲ್ಲಿರುವ ಬಲ ಮತ್ತು ಬಲಹೀನತೆಗಳೇ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಅವೆರಡೂ ಕೂಡಾ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಪೂರಕವೂ ಆಗಿರಬಹುದು, ಮಾರಕವೂ ಆಗಬಹುದು.

ಅಭದ್ರತೆಯ ಸಾಮಾನ್ಯ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಉದಾಹರಣೆಗೆ ನಾಚಿಕೆ. ನಾಚಿಕೆ ಸ್ವಭಾವ ಇರುವವರು ಗೆಳೆಯರನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಹಿಂಜರಿಯುತ್ತಾರೆ. ಉದ್ಯೋಗಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಸಂದರ್ಶನಗಳಲ್ಲಿ ಅನುತ್ತೀರ್ಣರಾಗುತ್ತಾರೆ.ನಾಚಿಕೆ ಪಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಯಾವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಎಂಬುದನ್ನು ಗಮನದಲ್ಲಿರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.

ಇತರರು ನಮ್ಮನ್ನು ಹೇಗೆ ಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವ ವಿಚಾರ ಪದೇಪದೆ ಕಾಡುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಇತರರು ನಮ್ಮ ಬಾಹ್ಯ ನೋಟ, ಮನೆ ಮಕ್ಕಳು, ಗಂಡಹೆಂಡತಿ ಬಗ್ಗೆ ಏನು ಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆ, ಯಾವ ರೀತಿಯ ಕಾಮೆಂಟ್ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಎನ್ನುವ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚನೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಜೀವನ ವಿಧಾನದ ಬಗ್ಗೆ “ಇತರರು ಏನು ಯೋಚಿಸುತ್ತಾರೋ ಏನೋ” ಎನ್ನುವುದೇ ದೊಡ್ಡ ವಿಚಾರವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮ ಬಲಹೀನತೆಗಳನ್ನು ಬೇರೆಯವರ ಸ್ಟ್ರೆಂಥ್‍ನೊಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದೇ ನಮಗೆ ಅಭ್ಯಾಸ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿರುತ್ತದೆ. ಇತರರಿಂದ ಬರುವ ಕಾಮೆಂಟ್‍ಗಳೇ ನಮಗೆ ಮುಖ್ಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಇತರರ ಅಪಾದನೆಯನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೋ ಅಥವಾ ನಾವೇನು ಎಂಬುದನ್ನು ನಮಗೆ ನಾವೇ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೋ ಎಂಬುದರ ಆಯ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಕೈಯಲ್ಲೇ ಇದೆ.

ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಅನಿಶ್ಚಿತತೆ ಅನ್ನೊದು ಸತ್ಯ. ಆದಾಗ್ಯೂ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆ ಬೇಕಿದ್ದರೆ ಹಲವು ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಕಾಯಬೇಕು. ರಾತ್ರಿ ಬೆಳಗಾಗುವುದರೊಳಗೆ ಬದಲಾವಣೆ ನಿರೀಕ್ಷಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯ ಇಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಮುಂದೊಂದು ದಿನ ಹೀಗಾದರೆ ಹೇಗೆ ಎನ್ನುವ ಜಾಗೃತಿ, ಮುಂದಾಲೋಚನೆಯೂ ಇರಬೇಕು.

Photo by Fabio Comparelli on Unsplash

ಮ್ಯಾನಿಕ್ಯೂರ್, ಪೆಡಿಕ್ಯೂರ್ ಗಳಿಲ್ಲದ ದಿನಗಳು

ಮ್ಯಾಗಜಿನ್

ನೂತನ ಎಮ್. ದೋಶೆಟ್ಟಿ

-

September 4, 2020

2

ನೂತನ ಎಮ್. ದೋಶೆಟ್ಚಿ

80ರ ದಶಕದ ಕೊನೆಯ ಭಾಗ. ನಮ್ಮ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಆಗ ಬ್ಯೂಟಿಪಾರ್ಲರ್ ಇರಲಿಲ್ಲ ಎಂದರೆ ನೀವು ನಂಬಲೇಬೇಕು. ಅದು ತಾಲೂಕಿನ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿದರೂ ದೊಡ್ಡ ಹಳ್ಳಿಯೇ ಆಗಿತ್ತು.ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಊರು ಆಗಷ್ಟೇ ಹೊಸತನಕ್ಕೆ, ಆಧುನಿಕತೆ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಬ್ಯೂಟಿ ಪಾರ್ಲರ್ ನಂತಹ ಮುಜುಗರಗಳಿಗೆ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಆರಂಭಿಸಿತ್ತು.

ಬ್ಯೂಟಿ ಪಾರ್ಲರ್ ಎಂದರೆ ಈಗಿನಂತೆ ದೊಡ್ಡ ಬೋರ್ಡ್ ಹಾಕಿ ಆಹ್ವಾನಿಸುವ ಎದೆಗಾರಿಕೆ ಆಗ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಪಾರ್ಲರ್ ನಡೆಸುವವರ ಮನೆಯ ಎದುರಿನ ಕೋಣೆಯನ್ನೇ ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅದರೊಳಗೆ ಕದ್ದು ಮುಚ್ಚಿಯೇ ಹೋಗಬೇಕು. ಊರಿನವರು ಯಾರಾದರೂ ನೋಡಿಬಿಟ್ಟರೆ ಎಂಬ ಎದೆಗುದಿ ಬೇರೆ.

ಇಂತಿಪ್ಪ ಒಂದು ಪಾರ್ಲರ್ ಕೂಡ ಊರಲ್ಲಿರದ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮಲೆನಾಡಿನ ಮಳೆಗಾಲದ ಜಲಪಾತದಂತೆ ಇದ್ದ ನನ್ನ ಉದ್ದನೆಯ, ದಪ್ಪ ಜಡೆ ಬಯಲು ಸೀಮೆಯ ಗಡಸು ನೀರಿಗೆ ಬಿಡು ಬೇಸಿಗೆಯ ಸಣ್ಣ ಝರಿಯಂತೆ ಸೊರಗಿತ್ತು. ಇದ್ದರೆ ಹಾಗೇ ಇರಬಹುದಿತ್ತೇನೋ. ಆದರೆ ನನ್ನೊಳಗೂ ಆಧುನಿಕತೆಯ ಗುಂಗಿ ಹುಳು ಸಣ್ಣಗೆ ಕೊರೆಯಲು ಶುರು ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಇದಕ್ಕೆ ನಾನೇ ನೇರವಾದ ಕಾರಣವಲ್ಲ.ಓರಗೆಯ ಶಹರದ ಗೆಳತಿಯರು, ಸಹಪಾಠಿಗಳ ಎದುರಿಗೆ ತೀರ ಹಳ್ಳಿಯವಳಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನನ್ನು ಅವರ ಸಮಕ್ಕೆ ಹೇಗಾದರೂ ಏರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿತ್ತು. ಇದಕ್ಕೆ ಇದ್ದ ಹಲವು ದಾರಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ನೇರ ತಲೆಕೂದಲಿಗೇ ಸಾಗಿತು. ಎರಡೂವರೆ ಅಡಿ ಇದ್ದ ಹೊಳೆಹೊಳೆವ, ನುಣುಪು ಕೂದಲಿಗೆ ಕತ್ತರಿ ಸೇವೆ ಮಾಡಿಸಲು 40 ಕಿಲೋ ಮೀಟರ್ ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ಪಕ್ಕದ ಊರಿಗೆ ಅಮ್ಮನೊಂದಿಗೆ ಹೊರಟಿದ್ದು ಒಂದು ಬೇಸಿಗೆ ರಜೆಯಲ್ಲಿ.

ಹೊರಟಿದ್ದೇನೋ ಉತ್ಸಾಹದಿಂದಲೇ. ಆದರೆ ನನಗೆ ತೀರಾ ಹೊಸದಾಗಿದ್ದ ಪಾರ್ಲರ್ ಎಂಬ ಆ ಆಧುನಿಕತೆಯ ಎದುರು ನಿಂತಾಗ ಆದ ಮುಜುಗರವನ್ನು ಶಬ್ದಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಒಳ ಅಡಿಯಿಟ್ಟಾಗ ಎದುರುಗೊಂಡಿದ್ದು ಪಾರ್ಲರ್ ಒಡತಿ. ಅದುವರೆಗೂ ಕತ್ತರಿಸಿಯೇ ಇರದ ಕೂದಲನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಲು ಹೇಳಲು ಯಾವ ಪದಗಳನ್ನು ಬಳಸಬೇಕು ಎಂಬುದೇ ತೋಚದಾಗಿತ್ತು. ವ್ಯವಹಾರದಲ್ಲಿ ಪಳಗಿದ್ದ ಆಕೆ ನನ್ನ ಮುಜುಗರವನ್ನು ತಿಳಿಯಾಗಿಸುತ್ತ ಹತಾರಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಿದ್ಧವಾದರು.

ಮೊದಲ ಸಲಕ್ಕೇ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಒಂದೂವರೆ ಅಡಿ ಉದ್ದದ ಕಪ್ಪು ಹಾವಿನಂತಿದ್ದ ಕೂದಲ ಸಿಂಬಿ ಕತ್ತರಿಸಿಕೊಂಡು ಬಿದ್ದಾಗ ನನ್ನ ತಗ್ಗಿಸಿದ ತಲೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಹುದುಗಿ ಹೋಯಿತು. ಏನೋ ಕಳೆದುಕೊಂಡಂತೆ, ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದಂತೆ ಅದೇಕೆ ಭಾಸವಾಯಿತೋ ಕಾಣೆ. ಆಧುನಿಕತೆಯಂತೂ ತಲೆಯ ಮೇಲೂ, ನೆಲದ ಮೇಲೂ ಸೂರೆಗೊಂಡಿತ್ತು. ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮ ಕಣ್ಣು ಪಿಳುಕಿಸುತ್ತ ಏನನ್ನೂ ಮಾತಾಡಿದೆ, ಓದಲಾಗದ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಮುಖದ ತುಂಬಾ ಹರವಿಕೊಂಡು ಕುಳಿತಿದ್ದರು.

ತಲಾ ಹತ್ತು ರೂಪಾಯಿ ಬಸ್ ಚಾರ್ಜ್, ಇಪ್ಪತ್ತು ರೂಪಾಯಿ ‘ತಲೆದಂಡ ‘ ಕೊಟ್ಟು ಹೊರಟಾಗ ತಲೆ ಹಗುರವಾಗಿತ್ತೋ, ಭಾರವಾಗಿತ್ತೋ ಹೇಳಲಾಗದು. ಮನೆಯ ದಾರಿ ತುಮುಲದಲ್ಲೇ ಸಾಗಿತು. ಮನೆ ತಲುಪುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಅಮ್ಮನಿಗೆ “ನೀವಾದರೂ ಕತ್ತರಿಸಬೇಡ ಎಂದು ಹೇಳಬಹುದಿತ್ತಲ್ಲ. ಅಷ್ಟು ಉದ್ದದ ಕೂದಲು ಕತ್ತರಿಸಿಕೊಂಡು ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದನ್ನು ಸುಮ್ಮನೇ ನೋಡುತ್ತಾ ಕುಳಿತು ಬಿಟ್ಟಿರಿ ” ಎಂದು ಸಣ್ಣ ತಗಾದೆಗೆ ಶುರು ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡೆ.

ಆಧುನಿಕತೆ ಎನ್ನುವುದು ಒಡಲಾಳದ ಇಂಥ ದ್ವಂದ್ವಗಳಿಗೆ ಮುಖಾಮುಖಿಯಾಗುತ್ತ, ತಪ್ಪು-ಒಪ್ಪುಗಳ ತುಮುಲಗಳನ್ನು ಬೆನ್ನಿಗೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡೇ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು. ಮುಂದಿನ ಕೇವಲ ಅರ್ಧ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಬೆನ್ನಿಗಂಟಿದ್ದ ಇಂಥ ಎಲ್ಲ ಬಲಿಯದ ರೆಕ್ಕೆಗಳು ಬಲಿತು ಆಧುನಿಕತೆ ರಾಕೆಟ್ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಮೇಲೇರಿತು. ಇದರ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದ ಪಾರ್ಲರ್ ಗಳು ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾದ ಉದ್ಯಮವಾಗುವಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಬೆಳೆದವು. ಸೌಂದರ್ಯ ಕೇವಲ ಕನ್ನಡಿಯೆದುರಿನ ಸ್ವ ಆಸ್ವಾದನೆಯಾಗಿ ಉಳಿಯದೇ ಸಾಗರಗಳಾಚೆ ವಿಸ್ತರಿಸಿದ ಬ್ರಹತ್ ಉದ್ದಿಮೆಯಾಯಿತು. ಇದರ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಸೌಂದರ್ಯ ವರ್ಧಕಗಳು, ಮಾಡೆಲಿಂಗ್, ಫ್ಯಾಷನ್ ಷೋ, ಇವೆಂಟ್ ಮ್ಯಾನೇಜ್ಮೆಂಟ್ , ವಸ್ತ್ರ ವಿನ್ಯಾಸ, ಫ್ಯಾಷನ್ ಡಿಸೈನಿಂಗ್ ಮೊದಲಾದ ಹತ್ತು ಹಲವು ಉದ್ದಿಮೆಗಳು ಸೇರಿದವು. ಈ ಇಡಿಯ ಸರಪಳಿಯ ಆರಂಭದ ಕೊಂಡಿಯಾಗಿದ್ದ ಪಾರ್ಲರ್ ಅತ್ಯಂತ ಚಿಕ್ಕ ಘಟಕವಾಗಿ ಉಳಿಯಿತು. ಆದರೆ ತನ್ನ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳದೆ ಗಲ್ಲಿ ಗಲ್ಲಿಗಳಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಸಂಖ್ಯೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಹಾಗೆಯೇ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿತು.

ಮುಜುಗರಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಹೊಡೆದೋಡಿಸಿದ ಪಾರ್ಲರ್

ಈಗ ದಿನನಿತ್ಯದ ಅಗತ್ಯವಾಗಿ, ಸೌಂದರ್ಯದ ಭಾಷ್ಯವಾಗಿ, ಮಕ್ಕಳು, ಯುವತಿಯರು, ಮುದುಕಿಯರೆನ್ನದೆ ಎಲ್ಲ ವಯೋಮಾನದ, ಎಲ್ಲ ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ಥಿತಿಗಳ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಅವರವರ ಅಗತ್ಯ, ಆದ್ಯತೆಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಒದಗುತ್ತ , ಸಭೆ- ಸಮಾರಂಭ, ಮದುವೆ ಮೊದಲಾದ ಎಲ್ಲ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲೂ ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿದೆ. ಜೊತೆಗೆ ಆಧುನಿಕತೆಯ ಪರಿಭಾಷೆಯನ್ನು ಬದಲಿಸುತ್ತ ಸಾಗಿದೆ. ಇದಿಲ್ಲದ ಊರುಗಳನ್ನು ಈಗ ಊಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದೂ ಕಷ್ಟ.

ಮನೆಯ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳ ಅಣ್ಣ-ತಮ್ಮಂದಿರು, ಅಪ್ಪ-ಚಿಕ್ಕಪ್ಪಂದಿರು, ಕೊನೆಗೆ ಗಂಡ- ಬಾಯ್ ಫ್ರೆಂಡ್ ಗಳಿಗೆ ಕೂಡ ಪಾರ್ಲರ್ ಎದುರಿಗೆ ಆಗಾಗ ಕಾಯಬೇಕಾದ ಸಂದರ್ಭಗಳು ಸರ್ವೇ ಸಾಮಾನ್ಯ. ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಬ್ಯೂಟಿ ಪಾರ್ಲರ್ ಗಳು ಕ್ರಾಂತಿಯ ಹರಿಕಾರವಾಗಿವೆ.

ನಾಯಿಕೊಡೆಗಳಂತೆ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡರೂ ಸುಭಿಕ್ಷವಾದ ವಹಿವಾಟು, ಪುಷ್ಕಳವಾದ ಆದಾಯದೊಡನೆ ಆರಾಮವಾಗಿದ್ದ ಇಂಥ ಪಾರ್ಲರ್ ಗಳಿಗೆ ಆಘಾತ ಉಂಟಾಗಿದ್ದು ಸಧ್ಯದ ಕೊರೊನಾದಿಂದ. ಲಾಕ್ ಡೌನ್ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಇವುಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಲು ಆದೇಶಿಸಿದಾಗ ಮೊದಲು 15-20 ದಿನಗಳು ತಕ್ಕಮಟ್ಟಿಗೆ ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ಕಳೆದವು. ಆನಂತರ ತಲೆಕೂದಲು ಉದ್ದವಾಗಿತ್ತು. ಹುಬ್ಬು ಬೆಳೆದಿತ್ತು. ಫೇಶಿಯಲ್ ಇಲ್ಲದೇ ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಮುಖವನ್ನು ತಾವೇ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೆದರುವಂತಾಗಿತ್ತು. ಇದರ ಕುರಿತ ಜೋಕುಗಳೂ ವಾಟ್ಸ್ ಆ್ಯಪ್ ನಲ್ಲಿ ಹರಿದಾಡಿದವು. ಮ್ಯಾನಿಕ್ಯೂರ್ , ಪೆಡಿಕ್ಯೂರ್ ಗಳಿಲ್ಲದೆ ಕೈ ಕಾಲು ಸುಕ್ಕುಗಟ್ಟಿದಂತೆ ಅನ್ನಿಸಲು ಶುರುವಾಯಿತು. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ಈ ಸೈಲೆಂಟ್ ಪೇಚಾಟಗಳು ಗಂಡಸರಿಗೆ, ಹುಡುಗರಿಗೆ ಉಚಿತ ರಿಕ್ರಿಯೇಷನ್ ಆದವು. ಅನ್ನುವಂತಿಲ್ಲ, ಅನುಭವಿಸುವಂತಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ಮಹಿಳಾ ಸ್ಥಿತಿಯಾದರೆ ಹಾಲು ಕುಡಿದಷ್ಟು ಖುಷಿ ಗಂಡುಗಳಿಗೆ! ಆದರೆ ಈ ಖುಷಿಯೇನು ಬಹಳ ಕಾಲ ಉಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಹುಡುಗರ ತಲೆಗೂದಲು, ಗಡ್ಡ ಉದ್ದವಾಗತೊಡಗಿತು. ತಲೆಗೂದಲೆಂದರೆ ಹುಡುಗಿಯರಿಗಿಂತ ಕೊಂಚ ಹೆಚ್ಚೇ ಕಾಳಜಿ ಮಾಡುವ ಹುಡುಗರು ಫಜೀತಿಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡರು. ವಿರಾಟ್ ಕೊಹ್ಲಿಯ ಪತ್ನಿ ಅವನ ಕೂದಲು ಟ್ರಿಮ್ ಮಾಡಿದ್ದನ್ನು ಕಂಡು ಅದೆಷ್ಟು ಜನ ಮರುಗಿದರೋ? ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಒಂದೇ ಸಮಾಧಾನ ಎಂದರೆ ಹೊರಗಡೆ ಹೋಗುವಂತಿಲ್ಲ. ಬೇರೆಯವರು ನೋಡುವಂತಿಲ್ಲ. ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಇರುವುದರಿಂದ ಹೇಗಿದ್ದರೇನು ಎಂಬ ಅನಿವಾರ್ಯ ಅಸಡ್ಡೆ ಎಲ್ಲ ಕೊರಗುಗಳಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆಗೊಳಿಸಿತು. ಹಾಗಾದರೆ ಇಷ್ಟು ದಿನಗಳ ಒಪ್ಪ-ಓರಣ ಎಲ್ಲ ಬೇರೆಯವರಿಗಾಗಿ . ತನಗಾಗಿ ಅಲ್ಲ!! ಓನಿಡಾ ಟಿವಿ ಹೇಳುತ್ತೆ ನೋಡಿ ‘ ನೇಬರ್ಸ್ ಎನ್ವಿ’ ಅಂತ ಆ ಥರಾ.

ಆದರೆ ಕೊರೊನಾ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಇದು ಅನ್ವಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಈ ಕೊರೊನಾ ಮುಖ ಮೂತಿ ನೋಡದೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಮುಸುಕು ಹಾಕಿಸಿ, ತೊಳಿ, ಬಳಿ, ತಿಕ್ಕು ಎಕ್ಸರ್ಸೈಜಿನಲ್ಲಿ ಮನೆಮಂದಿಯನ್ನೆಲ್ಲ ತೊಡಗಿಸಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತಲ್ಲ ! ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯವರ ಮುಖ ನೋಡುವುದಿರಲಿ ತಮ್ಮ ಮನೆಯ ಅಂಗಳ ದಾಟಲೇ ಭಯಪಡಬೇಕಾದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಮೇಕಪ್, ಹೇರ್ ಡೈಗಳ ಬಗ್ಗೆ ವಿರಕ್ತಿ ಹುಟ್ಟಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಮನೆಯನ್ನು, ಪಾತ್ರೆ- ಪಡಗಳನ್ನು, ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು, ಸೊಪ್ಪು-ತರಕಾರಿಗಳನ್ನು, ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ತೊಳೆದು, ತೊಳೆದು ಹೈರಾಣಾಗಿದ್ದು ಸಾಲದೇ ಮತ್ತೆ ಹೇರ್ ಡೈ ತೊಳೆಯುವುದಾ? ಇರಲಿ ಬಿಡು ಬಿಳಿ ಕೂದಲು. ಯಾರು ನೋಡುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ವೇದಾಂತಕ್ಕೆ ಎಡೆ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿತ್ತು.

ಸರಿಯಾದ ಸಮಯಕ್ಕೆ ರಾಮಾಯಣ, ಮಹಾಭಾರತ ಧಾರಾವಾಹಿಗಳ ಪ್ರಸಾರ ಬೇರೆ ಟಿವಿಯಲ್ಲಿ ಶುರುವಾಯ್ತು. ನಾರುಬಟ್ಟೆಯುಟ್ಟು ಕಾಡಿಗೆ ಹೋಗುವ ರಾಜಕುಮಾರಿ ಸೀತೆಯನ್ನು ಉದ್ದ ಕೂದಲ ಶ್ರೀರಾಮ, ಭೀಷ್ಮ, ಧರ್ಮರಾಯರನ್ನು ನೋಡುವ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವೇ ಈಗ ಬದಲಾಗಿತ್ತು. ಹೆಂಗಸರು ಮನೆಯೆಂಬ ವನವಾಸದಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿ ಅರಸಿದರೆ, ಗಂಡಸರು ತಮ್ಮ ಉದ್ದ ತಲೆಕೂದಲನ್ನು ಮುಟ್ಟಿ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಿಕೊಂಡರು. ಪುರಾಣ ಪುರುಷರ ಉದ್ದ ಕೂದಲು ಅನಾಗರಿಕವಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ ಕಾಲದ ಅಗತ್ಯ ಎಂಬ ದಿವ್ಯ ಜ್ಞಾನದ ಬಲ್ಬ್ ಇವರ ಜೊಂಪೆ ಕೂದಲಲ್ಲಿ ಹೊತ್ತಿ ಅವರ ಮನವೆಲ್ಲ ಬೆಳಕಾಯಿತು.

ಒಂದಾನೊಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿ ಹರಡಿದ್ದ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಇಂಥ ‘ ನರ ಮನುಸರು’ ಇದ್ದರು. ಈಗ ಅದರ ದುಪ್ಪಟ್ಟು ವಿಶಾಲವಾದ ಕಾಂಕ್ರೀಟ್ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಈ ‘ ನಾಗರಿಕರು’ ಇರುವ ಪ್ರಸಂಗ ಬಂದಿದೆ ಅಷ್ಟೆ ಎಂದು ಹಿಂದಕ್ಕೆಳೆದು ತಂದು ನಿಲ್ಲಿಸಿರುವ ಕಾಲ ಮುಸಿಮುಸಿ ನಕ್ಕಿದ್ದು ಇವರ್ಯಾರಿಗೂ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ.

Photo by Anastasiia Chepinska on Unsplash

ವಯಸ್ಸು ಹೊಸದು , ಪ್ರೀತಿ ಹೊಸದು , ಅನುರಾಗ ಹೊಸದು, ಪ್ರತಿಯೊಂದೂ ಹೊಸದು

ಮಾಸ್ತಿ ಕಾಲಂ

ಮಾಸ್ತಿ

-

September 3, 2020

2

ವಯಸ್ಸು ಹೊಸದು , ಪ್ರೀತಿ ಹೊಸದು , ಅನುರಾಗ ಹೊಸದು, ಪ್ರತಿಯೊಂದೂ ಹೊಸದು

ಊರು …..ಊರಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಂತಿರುವ ಹಳ್ಳಿ .‌ ಅದರಲ್ಲೊಂದು ಬಾಡಿಗೆ ಮನೆಯ ಹುಡುಗ. ಪ್ರೌಢ ವಯಸ್ಸು. ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮವೆಂಬ ಅವಳಿ ಜವಳಿ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಮೆದುಲನ್ನು ಬಾಡಿಗೆ ಪಡೆದುಕೊಂಡಂತಹ ಸಮಯ .

ಓದು, ತಿಂಡಿ, ಆಟ , ನಿದ್ದೆ , ಸ್ನೇಹ ಎನ್ನುವ ಹೊತ್ತಲ್ಲೇ….ಎದುರು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸ್ವಂತ ಮನೆಯ ಹುಡುಗಿ ಸ್ವಭಾವದಲ್ಲೂ ಪ್ರಭಾವದಲ್ಲೂ ಸೌಮ್ಯತೆಯನ್ನು ಮೈ ಗೂಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಂತಹ ಹುಡುಗಿ .‌‌ ಅದಾವ ಘಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರ ನೋಟ ಬೆರೆಯಿತೋ, ಅವನಿಗರಿವಿಲ್ಲದಂತೆಯೇ ಅವನಿಗೂ ಅವಳಿಗೂ ಪರಿಚಯವಿಲ್ಲದ ಪರಿಚಯ . ತುಂಬಾನೇ ಆಪ್ತವೆನಿಸುವಷ್ಟು ನೋಟ . ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ಗಂಟಗಟ್ಟಲೇ ಮಾತು .ಮನಸ್ಸು ಕೊಡಬೇಕಾ ಪಡೆಯಬೇಕಾ ಎನ್ನುವ ಗೊಂದಲ , ನಗಲೂ ಚೌಕಾಸಿ . ಸ್ಕೂಲು ಮುಗಿಸಿ ಬಿಳೀ ಬಣ್ಣದ ಷರ್ಟು ಕಡುನೀಲಿ ಸ್ಕರ್ಟಿನ ಯೂನಿಫಾರಂ ಧರಿಸಿ BSA SLR ಬೈಸಿಕಲ್ ಮೇಲೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಅವಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಇವನಿಗೆ ಸಣ್ಣ ಭಯ , ಬಲು ದೊಡ್ಡ ಖುಷಿ .

ಕಣ್ಣುಮಿಟಿಕಿಸಿದರೆ ಅವಳು ಮನೆ ಹೊಕ್ಕಿಬಿಡುತ್ತಾಳೆ ಪುನಃ ಹೊರಗೆ ಬರುತ್ತಾಳೋ ಇಲ್ಲವೋ ಎಂಬ ನಿರಾಶೆ . ಯಾರು ನೋಡಿದರೆ ನನಗೇನು ಎಂಬ ತಾತ್ಸಾರ . ಅಕಸ್ಮಾತ್ ನೋಡಿ ಕೇಳಿಬಿಟ್ಟರೆ ಎಂಬ ಭಯ . ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಹರೆಯದ ಯೌವನದ ಹೊಸ ಪ್ರೀತಿ ಅದು . ಅವಳ ಕಣ್ಣೋಟಕ್ಕೇ ಕಾಯೋ ನಿತ್ಯ ನಿರಂತರ ಕಾಯಕ ಅವನದ್ದಾಗಿತ್ತು .ಆಟ ಆಡುತ್ತಿರುವಾಗ ಊಟ ಮಾಡುತ್ತಿರುವಾಗ ಪಾಠ ಓದುತ್ತಿರುವಾಗ ರಪ್ ಅಂತ ನೆನಪಾಗುತ್ತಿದ್ದಳು . ನೋಡಲು ನೆಪವಾಗುತ್ತಿದ್ದಳು . ಶುದ್ಧ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿ ಅವಳು , ಪರಿಶುದ್ಧ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಅರ್ಥ ಅವಳು. ಅರ್ಥವಾಗದ ಪ್ರೀತಿಯ ವ್ಯಾಕರಣಕ್ಕೆ ನಿಘಂಟವಳು .

ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಅವಳು ಕಾಣಲಿಲ್ಲವೆಂದರೂ ಕಂಗಾಲಾಗುವಂಥ ಮನಸ್ಥಿತಿ ಅವನದ್ದಾಗಿತ್ತು . ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಮೊದ ಮೊದಲಾ ಪ್ರೀತಿ ಎಷ್ಟು ಚೆಂದ ಎನ್ನಿಸುತ್ತಿತ್ತು . ಪ್ರಪಂಚ ದುಂಡಗಿಲ್ಲ ಹೃದಯಾಕಾರದಲ್ಲಿದೆ ಎನ್ನಿಸುವಷ್ಟು ಪರಸ್ಪರ ಆವರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರು . ಇಡೀ ದಿನ ತುಟಿಯಾಡಿಸದ ನಾಲಿಗೆಯನ್ನೂ ನಲುಗಾಡಿಸದ ಪಿಸುಮಾತಿನ ಪ್ರೀತಿ ಇಬ್ಬರದ್ದಾಗಿತ್ತು . ಅವಳಿಗೆ ತನ್ನ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿ ಇದೆಯಾ ? ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ , ಒಮ್ಮೆಯೂ ಅವನು ಕೇಳಿ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವ ಗೋಜಿಗೇ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ .

ಅವಳು ತುಂಬಾ ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಅವನಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದಳು . ಪದೇ ಪದೇ ನೆಪವೊಡ್ಡಿ ಮನೆ ಅಂಗಳದ ಕೆಲಸಗಳನ್ನೇ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಳು . ಒಂದು ನೂರು ಪ್ರೆಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಮೌನದಲ್ಲೇ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಳು ಸಾವಿರ ಉತ್ತರಗಳನ್ನು ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ಉತ್ತರಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು . ಅವನು ಕಾಣದಿದ್ದಾಗ ವಿಚಲಿತಳಾಗುತ್ತಿದ್ದಳು . ಕಂಡಾಗ ಹರ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು . ಹಾಗಂತ ಅವಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಗಳ ಬರವಿರಲಿಲ್ಲ .ಒಟ್ಟು ಕುಟುಂಬದ ಭಾಂಧವ್ಯವೇ ಅವಳಿಗಿತ್ತು . ಇಬ್ಬರಿಗೂ…. ಆ ವಯಸ್ಸು ಹೊಸದು , ಪ್ರೀತಿ ಹೊಸದು , ಅನುರಾಗ ಹೊಸದು, ಪ್ರತಿಯೊಂದೂ ಹೊಸದು .

ಬದುಕು ಒಂದು ಪ್ರಯಾಣ ಅಂತಾರೆ ಅದರಂತೆ ಆ ಪ್ರಯಾಣದಲ್ಲಿ ಅವನ ಜೊತೆ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿದ ಹುಡುಗಿಯವಳು . ಅವನೊಂದು ಸ್ಟಾಪಿನಲ್ಲಿ ಇವಳೊಂದು ಸ್ಟಾಪಿನಲ್ಲಿ ಇಳಿದ ಯಾತ್ರಿಕರು ಅವರು

ಕಿರಣ ಆರ್

ಈ ಅಂಕಣದೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಕಟವಾಗಿರುವ ಕಲಾಕೃತಿ ಕಿರಣ ಆರ್ ಅವರದ್ದು. ಲೇಖನದ ಆಶಯವನ್ನು ಅಷ್ಟೇ ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಮೂಡಿಸುವ ಕಲೆ ಅವರಿಗೆ ಸಿದ್ಧಿಸಿದೆ. ಕರ್ನಾಟಕ ಚಿತ್ರ ಕಲಾ ಪರಿಷತ್ತಿನ ಕಾಲೇಜ್ ಆಫ಼್ ಫ಼ೈನ್ ಆರ್ಟ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ ಮಾಸ್ಟರ್ ಆಫ಼್ ಫ಼ೈನ್ ಆರ್ಟ್ಸ್ ಪದವೀಧರೆ. ವಾಟರ್,ಆಕ್ರಲಿಕ್,ಆಯಿಲ್ ಪೈಟಿಂಗ್ ನಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಗುಂಪು ಚಿತ್ರ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳಲ್ಲಿ ಇವರ ಚಿತ್ರಗಳು ಪ್ರದರ್ಶನ ಗೊಂಡಿವೆ. ಕಿರಣ ಅವರ ಸಂಗ್ರಹದಲ್ಲಿರುವ ವಿಶಿಷ್ಟ ಕಲಾಕೃತಿಗಳಿಗಾಗಿ [email protected] ಮೂಲಕ ಸಂಪರ್ಕಿಸಬಹುದು.